Geen geld voor stervenszorg, wél voor stikstof en asiel: Hospice Delft vecht voor overleven

In dit artikel:

In Delft dreigt het enige hospice van de stad, Hospice Delft, binnen afzienbare tijd te verdwijnen. Het bestuur luidt de noodklok: door gebrek aan structurele financiering en geschikte huisvesting kan de voorziening mogelijk “eind volgend jaar” de deuren sluiten. Het hospice zit momenteel op de zesde etage van verzorgingscentrum Delfshove, dat in 2026 naar de nieuwe Spoorzone verhuist; voorlopig mag het hospice blijven, maar de locatie is verouderd, de lift onbetrouwbaar en de faciliteiten voldoen niet meer aan moderne eisen van palliatieve zorg.

De behoefte aan deze zorg is groot en groeit — er is een wachtlijst — maar er is geen concreet perspectief voor een nieuwe plek of stabiele bekostiging. Vrijwilligers, verpleegkundigen en artsen bieden dagelijks zorg aan mensen in hun laatste levensfase; sommige cliënten kiezen het hospice bewust voor euthanasie, anderen om niet in een ziekenhuis te sterven. Voorzitter Dick de Leeuw waarschuwt dat het huidige onderkomen niet veilig is voor personeel en bewoners en zegt: “We helpen mensen om goed te sterven.” Als het hospice verdwijnt, blijft Delft zonder speciale voorziening voor waardig sterven.

De berichtgeving gebruikt de zaak om kritiek te leveren op overheidsprioriteiten: terwijl miljarden worden uitgegeven aan klimaatmaatregelen en asielopvang, zou er volgens de schrijver geen budget zijn voor basale zorgvoorzieningen voor stervenden. De situatie wordt geplaatst in een breder zorgplaatje met personeelstekorten en oplopende werkdruk, waarin kleinschalige initiatieven als hospices kwetsbaar blijken.

Kortom: Hospice Delft staat onder druk door huisvestingsproblemen en geldgebrek, ondanks toenemende vraag. Zonder snel steun of een nieuwe locatie loopt een belangrijke voorziening voor palliatieve zorg in Delft het risico te verdwijnen.