Gaat de EU een eigen stablecoin prediken?

In dit artikel:

Stablecoins zijn cryptomunten die één-op-één gekoppeld zijn aan de dollar en daarmee in theorie even stabiel moeten zijn als de munt zelf: elke token moet op elk moment voor één dollar inwisselbaar zijn. Ze worden veel gebruikt voor internationale betalingen omdat ze bankkosten en het sjouwen met papiergeld verminderen — denk aan een handelstransactie tussen Ecuador en Peru die digitaal met stablecoins afgehandeld wordt. Wereldwijd is inmiddels zo’n 300 miljard dollar aan dergelijke tokens uitgegeven; bekende namen zijn Tether en Circle.

President Donald Trump heeft via de zogenaamde Genius Act het speelveld veranderd: hij introduceert een eigen $TRUMP-stablecoin en verplicht stablecoin-uitgevers om 100 procent van hun reserves in dollars aan te houden, bijvoorbeeld door te beleggen in Amerikaanse staatsobligaties. Daarmee wil hij zowel zichzelf financieel positioneren als de positie van de dollar als reservemunt versterken, temeer nu sommige landen twijfelen aan de waarde van de dollar nu Trump zich kritisch opstelt tegenover staatsschuldverlaging en het onafhankelijk functioneren van de centrale bank.

Tegelijkertijd kleven aan stablecoins grote risico’s. Ze opereren veelal buiten toezicht van centrale banken en zijn onderdeel van het schaduwbankwezen, met kwetsbaarheden voor misbruik en criminaliteit. Historische voorbeelden — zoals de ineenstorting van TerraUSD in 2021 en incidenten bij marktleiders — tonen dat vertrouwen snel kan verdwijnen. Europa probeerde al regulering in te voeren, maar de Amerikaanse stap richting een ‘digitale dollar’ dwingt de EU nu mogelijk een euro-gekoppelde stablecoin te ontwikkelen om relevant te blijven in internationaal betalingsverkeer. Als de digitale euro meer moet betekenen dan symboliek, zal Brussel veel werk moeten verrichten om vertrouwen, toezicht en stabiliteit te garanderen.