FVD-held Massimo Etalle sloopt DENK-waanzin: 'Haags belastinggeld naar Gaza?'
In dit artikel:
In de Haagse gemeenteraad leidde een door DENK ingediende motie om gemeentegeld naar Gaza over te maken dinsdagavond tot fel debat. DENK-raadslid Adeel Mahmood pleitte voor financiële steun vanuit solidariteit met de Palestijnen; Forum voor Democratie-raadslid Massimo Etalle reageerde scherp en vroeg scherp waarom Den Haag er beter van zou worden als lokaal belastinggeld naar een buitenlands conflictgebied gaat. Het voorstel werd uiteindelijk verworpen, maar slechts met één stem verschil.
Het conflict in de raad draaide om prioriteiten: tegenstanders benadrukten dat gemeentelijke middelen bedoeld zijn voor inwoners van Den Haag, zeker nu veel huishoudens te maken hebben met hoge energierekeningen en stijgende kosten van levensonderhoud. Mahmood verwees naar morele en politieke dimensies van solidariteit, maar kon volgens critici geen concreet antwoord geven op de vraag wat het voordeel voor Den Haag zelf zou zijn. Etalle en zijn partij presenteerden dit als bewijs dat sommige partijen de stadsfinanciën inzetten voor buitenlandse belangen in plaats van lokale noden.
Tijdens het debat haalde Etalle ook demografische cijfers aan om zijn punt te onderbouwen: volgens hem is het aandeel Hagenaars met een migratieachtergrond gestegen van 57% naar 61% sinds de huidige raad is gekozen. Hij waarschuwde dat de veranderende samenstelling van de bevolking gevolgen heeft voor het politieke gedrag en dat partijen als DENK zich meer richten op de belangen van bepaalde gemeenschappen dan op loyaliteit aan de Nederlandse staat of aan lokale burgers. Forum en gelijkgezinden presenteerden hun verzet als een verdediging van lokale belastingbetalers.
Belangrijke context: gemeenten geven normaliter geen directe financiële steun aan buitenlandse conflicten; internationale hulp wordt meestal via landelijke of internationale kanalen geregeld. Desondanks toont de nauwe uitslag in Den Haag aan hoe gevoelig en verdeeld lokale politiek kan zijn rond internationale solidariteit en etnisch-politieke belangen. Voorstanders van de motie zagen een morele plicht, tegenstanders zagen een onverantwoord gebruik van schaarse lokale middelen.
De uitslag — afwijzing met één stem verschil — maakte duidelijk dat hoewel de motie niet doorging, de kwestie politiek explosief blijft. Het debat werd door betrokkenen gepresenteerd als een test van prioriteiten in de stad: voorstanders van lokale focus vrezen herhaling bij toekomstige stemmen, terwijl partijen die globalere solidariteit willen betrekken blijven aandringen op steun voor mensen in conflictgebieden.