Franse regering dreigt te vallen: 'We staan aan de rand van de afgrond', zegt deze econoom
In dit artikel:
Maandag stemt het Franse parlement over een motie van wantrouwen die premier François Bayrou zelf heeft uitgeschreven om steun te verwerven voor de begroting van 2026. Het resultaat is onzeker; de oppositie is fel gekant tegen de aangekondigde miljardenbezuinigingen en stuurt mogelijk Bayrou naar huis. Econoom Philippe Dessertine — voormalig begrotingsadviseur van de Franse staat en momenteel docent financiën aan de Sorbonne — waarschuwt dat achter deze politieke impasse een groeiende financiële crisis schuilgaat die ook Nederland en de rest van Europa kan raken.
Dessertine wijst op jarenlange begrotingstekorten en een snel oplopende staatsschuld. Een steeds groter deel van de Franse rijksmiddelen gaat nu naar rente en aflossing, waardoor er weinig overblijft voor noodzakelijke investeringen in onder meer kunstmatige intelligentie, satellietinfrastructuur en defensie. Dit gebrek aan investeringen ondermijnt toekomstige groei en kan het vertrouwen van particuliere investeerders aantasten. Recent bleek dit al in stijgende rente op lange staatsobligaties, vooral voor Frankrijk, wat volgens Dessertine aantoont dat “we aan de rand van de afgrond” staan.
De oorzaak ligt niet alleen in te hoge uitgaven, maar in de manier waarop die uitgaven worden gedaan. Frankrijk is volgens Dessertine extreem gecentraliseerd georganiseerd: grote, logge publieke instellingen verbruiken veel middelen aan bureaucratie in plaats van aan de kernactiviteiten (leger, onderwijs, zorg). Herhaaldelijk extra geld stoppen in falende systemen — een reflex die zowel onder Macron als zijn voorgangers zichtbaar was — leidt niet tot betere prestaties maar tot verdere verslechtering. Hervormingen blijven uit omdat politici bang zijn voor electorale kosten; concrete maatregelen volgen vaak pas als de crisis al acuut is.
Hervormen is bovendien gevoelig: brede veranderingen, zoals in het pensioenstelsel, roepen massaal protest op en maken politieke consensus moeilijk. Dessertine prijst Bayrou omdat hij het probleem benoemt, maar vindt diens hervormingsvoorstellen te beperkt en onvolledig — er ontbreekt een helder plan voor een nieuw groeimodel.
Wat nu waarschijnlijk volgt is politieke onrust: een eventueel vertrek van Bayrou, een nieuwe premier die snel een begroting moet schrijven en de kans op oppervlakkige of halve maatregelen. Dat vergroot de kans op herhaalde regeringsvallen en trekt mogelijk angst op financiële markten, met negatieve spill-over voor de eurozone. Kort door de bocht: als Frankrijk geen diepgaande, structurele hervormingen doorvoert, dreigt niet alleen binnenlandse verarming maar ook financiële ophef die buiten de Franse grenzen voelbaar wordt.