Frankrijk akkoord met hulp bij zelfdoding bij ondraaglijk lijden

In dit artikel:

Het Franse parlement heeft na jaren van intensief debat ingestemd met het legaliseren van hulp bij zelfdoding voor patiënten die ondraaglijk lijden en uitzichtloos zijn. Deze stap maakt deel uit van een bredere wetgeving rond levensbeëindiging, waarbij patiënten het recht krijgen om zelf een dodelijk middel toe te dienen. Alleen als een patiënt fysiek hiertoe niet meer in staat is, mag een arts het middel toedienen, een uitzondering die expliciet wordt benadrukt door minister van Volksgezondheid Catherine Vautrin.

Een eerdere variant van de wet, waarin artsen direct euthanasie zouden mogen toepassen, werd verworpen, wat aangeeft hoe gevoelig het onderwerp in Frankrijk is. Hoewel religieuze bezwaren een rol spelen, is er ook weerstand vanuit de medische wereld, waar sommige artsen vinden dat zij er zijn om te zorgen, niet om levens te beëindigen. President Macron zette deze kwestie enkele jaren geleden op de agenda, met het argument dat huidige wetgeving ernstige gevallen, zoals terminale kankerpatiënten, niet adequaat afdekt en zij hierdoor vaak naar het buitenland uitwijken voor hulp.

In 2022 richtte Macron een speciale burgerraad op die adviseerde hulp bij zelfdoding in de wet op te nemen. Door politieke verschuivingen en vervroegde verkiezingen vertraagde de parlementaire behandeling, maar inmiddels is het voorstel met een meerderheid aangenomen (75 voor, 41 tegen). De volledige wet, inclusief meer dan 1700 amendementen, wordt tot eind mei besproken, waarbij vooral de criteria voor wie in aanmerking komt voor hulp bij zelfdoding centraal staan. De wet noemt namelijk zowel fysiek als psychologisch lijden als grond, wat zorgen oproept over subjectieve interpretaties en mogelijke misbruik.

De definitieve stemming over de wet is gepland op 27 mei, tegelijk met beslissingen over palliatieve zorg, gericht op pijnbestrijding en ondersteuning in de laatste levensfase. Deze nieuwe wet betekent een belangrijke koerswijziging in Frankrijk, dat tot nu toe slechts het stoppen van behandeling en sedatie toestond, en markeert een doorbraak in de discussie over het recht op een waardig levenseinde.