Festival The Spirit van Amsterdam wil clubgangers en kerkgangers samenbrengen
In dit artikel:
Ds. W.J.M. (Tim) Vreugdenhil, predikant van de startende Citykerk in Amsterdam en lid van de adviesraad van The Spirit, verzorgt zaterdag tijdens The Spirit van Amsterdam een optreden over het paradijs (de hof van Eden). Het festival, dat dit jaar voor de tweede maal wordt gehouden, vindt plaats van donderdagavond tot zondag in verschillende Amsterdamse kerken, moskeeën en synagogen en biedt een breed cultureel-religieus programma: van ademhalingsoefeningen en een yogasessie in de doopsgezinde Singelkerk tot een masterclass in de Uilenbergsjoel en bokswedstrijden met live muziek in de Zuiderkerk.
Vreugdenhil ziet The Spirit als een van de weinige manieren om niet-gelovigen in aanraking te laten komen met religieuze gebouwen. Tijdens de coronatijd merkte hij parallellen tussen kerkgangers en clubbezoekers: beiden misten rituelen en het samen beleven van hoop op een betere wereld. Het festival tracht juist die verschillende groepen samen te brengen zonder expliciet religieus te willen zijn; religie speelt wel een rol in sommige programmaonderdelen en locaties, maar evangelisatie is geen doelstelling.
Er is bewust besloten geen reguliere kerkdiensten op te nemen in het programma, om verwarring te vermijden tussen festivalactiviteiten en erediensten. De organisatie benadrukt dat de activiteiten culturele en religieuze uitingen zijn die geen heiligschennis vormen: er wordt geen vloektaal of drugsgebruik toegestaan en men richt zich op respectvolle presentaties. Een onverwacht neveneffect is dat bezoekers die het festival bijwonen soms nieuwsgierig worden naar wat religieuze gemeenschappen verder doen.
De eerste editie trok vorig jaar ongeveer 14.000 bezoekers verspreid over zestig evenementen; dit jaar hoopt de organisatie op een lichte groei. Volgens Vreugdenhil ligt het succes in de hoge kwaliteitsstandaard van de programmering en in het bieden van een hoopvolle ontmoetingsplek in tijden van polarisatie. The Spirit past in een bredere trend waarbij religieuze gebouwen multifunctioneel worden benut om botsende identiteiten en levensstijlen dichter bij elkaar te brengen.