Felle clash tussen Jetten en Timmermans: 'Staat gewoon te jokken' - maar ze liegen allebei tegen de kiezer

maandag, 20 oktober 2025 (05:37) - Dagelijkse Standaard

In dit artikel:

Het RTL-verkiezingsdebat van zondagavond draaide vrijwel geheel om de zorg, met een explosief moment toen D66-leider Rob Jetten zijn tegenstander Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA) beschuldigde van het volgen van Wilders door het eigen risico te willen afschaffen; Timmermans reageerde heftig terug. De ruzie over eerlijkheid op het podium verhulde volgens de auteur echter een grotere constatering: geen van beide partijen pakt de structurele problemen van het zorgstelsel echt aan.

Op papier verschillen de voorstellen: links wil het verplichte eigen risico verlagen of afschaffen, rechts wil het handhaven om “betaalbaarheid” te waarborgen. Maar het eigen risico — het vaste bedrag dat verzekerden jaarlijks zelf moeten ophoesten voordat de verzekering betaalt — is volgens het artikel geen oplossing maar een symptoom. Of het nu €385 blijft, stijgt naar €440 of helemaal verdwijnt, de kosten worden alsnog bij burgers neergelegd via hogere premies, toeslagen of duurdere medicijnen.

De kernpunten van kritiek: wachttijden lopen op, ziekenhuizen kampen met personeelstekorten, kosten stijgen jaarlijks en bureaucratie slorpt middelen op. Tegelijk maken zorgverzekeraars recordwinsten en gedraagt de overheid zich meer als commerciële manager dan als hoeder van volksgezondheid. D66 staat voor een technocratische benadering — efficiënt, digitaal en meetbaar — terwijl GroenLinks-PvdA zich sociaal profileert maar jarenlang beleid steunde dat fusies, sluitingen van verzorgingshuizen en overbelaste medewerkers in de hand werkte.

Concluderend stelt de tekst dat het debat grotendeels theater was: symbolische maatregelen en wederzijdse beschuldigingen maskeren dat beide kampen een systeem verdedigen dat vooral rond geld draait en niet rond mensen. De oproep is helder: in plaats van cijfers en retoriek is moed nodig om het zorgstelsel te herbouwen — minder management, meer personeel aan het bed, minder beleidsnota’s en meer concrete zorg voor ouderen en chronisch zieken. Zolang dat niet gebeurt, betalen patiënten de rekening.