FAILLIET VAN DE WONINGMARKT: Brussel moet ingrijpen met staatssteun omdat Hugo de Jonge alles sloopte!
In dit artikel:
De Europese Commissie heeft Nederland toestemming gegeven om de staatssteunregels te versoepelen, zodat woningcorporaties vanaf 1 januari 2026 goedkoper kunnen lenen om ook middenhuurwoningen te bouwen. Concreet verwacht Den Haag dat corporaties zo ongeveer 5.000 middenhuurwoningen per jaar kunnen toevoegen, met leningen gefinancierd via het Waarborgfonds Sociale Woningbouw en daarmee indirect gedekt door de staat. Demissionair minister Mona Keijzer juichte de mogelijkheid toe dat overheden corporaties of andere ontwikkelaars financieel kunnen ondersteunen.
Het besluit wordt in het artikel scherp bekritiseerd als lapmiddel en symptoombestrijding. Critici — onder wie vastgoedvoorman Edward Touw — stellen dat er oorspronkelijk geen marktfalen was: particuliere beleggers en ontwikkelaars voorzagen in het middensegment totdat regelgeving en beleid (met name ingrepen onder minister Hugo de Jonge) huren kunstmatig verlaagden, terwijl belastingen (Box 3) en rentes opliepen. Dat maakte de businesscase voor particuliere woningbouw onaantrekkelijk; veel particuliere investeerders verkochten hun bezit of stopten met bouwen. Touw vat dat samen met de stelling dat de markt ‘prima voorzag’ totdat overheidsingrijpen de rendabiliteit wegvaagde.
Woningcorporaties (via koepel Aedes) zien in de nieuwe ruimte een kans om hun rol uit te breiden, maar waarnemers waarschuwen dat zij niet de capaciteit of het mandaat hebben om het tekort op het middenhuursector structureel op te lossen. Op een tekort van honderdduizenden woningen is 5.000 per jaar een beperkte bijdrage, en het gebruik van goedkope, publiek gefinancierde leningen om semi-commerciële woningen te bouwen kan de concurrentiepositie van private investeerders ondermijnen.
Daarnaast noemt het artikel een paradox rond vergunningen: Brussel prijst de Nederlandse Omgevingswet omdat vergunningtermijnen op papier korter zouden zijn, maar Nederlandse politici en een Europarlementariër (Dirk Gotink) wijzen erop dat EU-milieuregels zoals Natura 2000 en stikstofbeperkingen in de praktijk veel bouwprojecten blokkeren. Gotink zegt dat vergunningprocedures “aanzienlijk vertraagd” worden door Europese milieuwetgeving.
Als structurele oplossing pleit het stuk voor het aantrekkelijker maken van woningbeleggen via Box 3, zodat particuliere kapitaalverschaffers makkelijker en rendabeler kunnen investeren. De hoofdlijn is dat de nieuwe staatssteunmaatregel vooral een noodgreep is: ze verplaatst en gedeeltelijk dekt de gevolgen van eerder beleid dat volgens de critici particuliere investeerders heeft verjaagd, maar lost het onderliggende probleem van investeringstekort en regeldruk niet fundamenteel op.