Experts over storm van Trump-nieuws: 'Niemand praat nog over China'
In dit artikel:
Drie deskundigen wijzen op drie knooppunten waar het presidentschap van Donald Trump nu aan wordt afgemeten: de samenhang binnen de Republikeinse Partij, economische uitvoering van zijn beleidsbeloften, en zijn koers ten aanzien van het buitenland, vooral Oekraïne en China.
Politieke draagkracht binnen de partij: Andrew Gawthorpe (Universiteit Leiden) signaleert dat Trumps greep op de GOP afbrokkelt. Interne kritiek groeit onder invloed van thema’s als het Oekraïne-dossier, de vrijgave van de Epstein-files, stijgende kosten van levensonderhoud en het strenge migratiebeleid. Met de tussentijdse verkiezingen volgend jaar in zicht distantiëren sommige Republikeinse politici zich al, zeker uit swingstaten die bezorgd zijn over onpopulaire maatregelen. Gawthorpe noemt als voorbeeld dat congresleden Trump niet konden overtuigen om tegen openbaarmaking van de Epstein-documenten te stemmen; het wetsvoorstel kreeg bijna unanieme steun. Ook over Trumps 28-puntenplan voor vrede in Oekraïne klinken binnen de partij openlijke twijfels.
Economische haalbaarheid en rechtsstrijd over importheffingen: Jelte Olthof (Rijksuniversiteit Groningen) houdt de economische werkelijkheid voor Amerikaanse kiezers scherp in de gaten. Veel kiezers verwachtten verbetering van hun koopkracht, maar inflatie en boodschappenprijzen blijven een probleem. Belangrijker nog zijn Trumps eenzijdige invoerheffingen, die hij oplegde zonder goedkeuring van het Congres. Het Amerikaanse hooggerechtshof heeft daarover al gehoord en moet een uitspraak doen; die beslissing kan verstrekkende binnenlandse en internationale gevolgen hebben. Olthof waarschuwt dat een ongunstige uitspraak het Witte Huis in een crisismodus kan zetten, zeker als Trump weigert zich eraan te houden, met mogelijk grondwettelijke spanningen en onduidelijkheid over internationale afspraken en terugbetalingen.
Buitenlandse politiek: Oekraïne en de afwezige China-draad: Jack Thompson (Universiteit van Amsterdam) zet vraagtekens bij de aanpak van de vredesonderhandelingen over Oekraïne. Na aanpassingen door Oekraïne ligt Trumps voorstel nu bij het Kremlin, maar de Amerikaanse inzet blijkt wisselvallig en moeilijk voorspelbaar. Tegelijk valt op dat China nauwelijks meer op de politieke radar staat; invloedrijke China-haviken zijn grotendeels verdwenen en velen twijfelen of Trump Taiwan militair zou verdedigen bij een aanval. Binnen Trumps team is de prioriteit verschoven naar het westelijk halfrond — Venezuela en de bestrijding van drugskartels — terwijl analisten waarschuwen dat China, met militaire ambities richting 2029, het grootste potentiële veiligheidsprobleem blijft.
Kortom: Trumps vermogen om zijn agenda door te zetten wordt steeds meer getest door interne partijtwisten, juridische toetsing van economisch beleid en onvoorspelbare keuzes in de buitenlandse politiek.