Europa wil onafhankelijk worden van Trump. Maar wie wil er afhankelijk zijn van óns?
In dit artikel:
Vorige week werd bekend dat Oekraïne beschikt over een eigen kruisvluchtwapen: de FP-5 Flamingo, ontwikkeld door het Kievse bedrijf Fire Point. De raket heeft een bereik van circa 3.000 km, een grotere snelheid en een veel zwaardere springlading dan de drones die Kyiv tot nu toe gebruikte. Daardoor kunnen doelwitten diep in Rusland worden geraakt; Oekraïne heeft al eerdere succesvolle aanslagen uitgevoerd op Russische luchtmachtbases en op fossiele infrastructuur zoals pijpleidingen, raffinaderijen en opslagtanks — vitale inkomstenbronnen voor de Russische oorlogsvoering.
Fire Point produceert momenteel ongeveer één Flamingo per dag en verwacht de productie op te voeren naar ongeveer 200 stuks tegen het eind van het jaar. Die opschaling vergroot Kyiv’s slagkracht en vermindert de afhankelijkheid van westerse aanvalsexporten. Dat is extra relevant nu het Pentagon stilzwijgend het gebruik van Amerikaanse raketartillerie (ATACMS) tegen doelen op Russisch grondgebied heeft uitgesloten, en toen recente diplomatieke pogingen in Washington mislukten waarbij Oekraïne geen Amerikaanse veiligheidsgaranties wist los te krijgen.
Politieke ontwikkelingen in de VS compliceren het plaatje: de recente omgang van president Trump met Poetin — inclusief het tonen van een foto van beiden — wekt onzekerheid over Amerikaanse betrokkenheid. De auteur trekt daarbij een parallel met Trumps eerdere en uiteindelijk vruchteloze pogingen om Kim Jong-un te bewegen tot ontwapening, waarmee wordt gesuggereerd dat Trump zijn interesse in langdurige, riskante dossiers kan verliezen.
De kernboodschap is dat de aanwezigheid van een agressief, autoritair Rusland aan de rand van Europa het echte probleem is, niet alleen de oorlog in Oekraïne zelf. Europese landen, zo waarschuwen critici als Mario Draghi in een felle toespraak in Rimini, doen te weinig om hun eigen belangen en waarden te beschermen en kunnen niet langer blind vertrouwen op regels of economische macht alleen. Oekraïne trekt lering uit de eigen wapensontwikkeling en kijkt naar de EU als voorbeeld, maar de tekst stelt dat het nu vooral de Europese landen zijn die hun betrouwbaarheid moeten bewijzen en daadkrachtiger moeten optreden tegenover Moskou.