EU laat gevolgenanalyse weg voor vergaand klimaatvoorstel
In dit artikel:
De Europese Commissie stelt voor dat EU-lidstaten een deel van hun klimaatdoelen mogen invullen met koolstofkredieten uit armere, ontwikkelingslanden. Het idee moet helpen bij het streven om tegen 2040 de uitstoot met 90% (ten opzichte van 1990) terug te dringen. Volgens Politico ontbreekt er echter een formele analyse van de milieueffecten of economische gevolgen: DG CLIMA bevestigt dat er geen documenten bestaan die deze impact in kaart brengen.
Concreet zou het gebruik van internationale kredieten beperkt worden tot drie procentpunten van de totale reductieopgave — ongeveer 144 miljoen ton CO₂, vergelijkbaar met Nederland’s jaarlijkse uitstoot. Milieuorganisaties zoals Carbon Market Watch waarschuwen dat, afhankelijk van de regels, het volume zelfs kan oplopen tot circa 700 miljoen credits. Critici vrezen dat dit de druk op binnenlandse emissiereducties vermindert en dat fraude en overwaardering van credits opnieuw kunnen optreden, zoals bij eerdere internationale handelsprogramma’s.
De EU-Wetenschappelijke Raad merkt op dat geld besteed aan buitenlandse kredieten niet beschikbaar is voor het verduurzamen van de eigen economie, en dat betrouwbare emissiereducties in het buitenland vaak duur zijn. Prijzen van credits lopen sterk uiteen (soms < $5 per ton, in het EU-systeem tot ~€70), en het is nog onduidelijk wie de kosten draagt: belastingbetalers of bedrijven.
DG CLIMA zegt dat er bij de verdere uitwerking van de wetgeving — gepland voor 2026 — wel een volledige effectbeoordeling komt. Kurt Vandenberghe, hoofd van DG CLIMA, gaf toe dat zijn afdeling verrast was door de plotselinge toevoeging van het idee dit voorjaar en zei: “We moeten echt een zeer diepgaande effectbeoordeling uitvoeren.”