EU-leiders hebben het niet over een Europees vredesproject, maar praten slechts over een Europese oorlogseconomie *column*

In dit artikel:

Op Europadag herdenkt Stan Baggen het vredesinitiatief dat op 9 mei 1950 begon met de Schumanverklaring, waarin Frankrijk en Duitsland hun kolen- en staalindustrie onder gezamenlijk bestuur plaatsten om oorlog te voorkomen. Deze aanpak legde de basis voor langdurige samenwerking en vrede tussen voormalige vijanden, een visie die later werd omarmd door leiders als Willy Brandt.

Tegenover deze oorspronkelijke geest van vrede en samenwerking staat nu het recente beleidsplan van de Europese Commissie, ReArm Europe / European Defence Readiness 2030, dat de EU nadrukkelijk positioneert als een militair machtsblok dat zich moet bewapenen tegen vermeende dreigingen uit landen als Rusland en China. Waar Schuman nog sprak van wereldvrede door economische interdependentie en dialoog, verschuift het huidige beleid naar veiligheid door dominantie en militaire paraatheid.

Volgens Baggen betekent deze koerswijziging een verlies van het vredesproject, doordat de EU zich transformeert tot een oorlogseconomie en daarmee afwijkt van haar oorspronkelijke idealen van diplomatie, ontwapening en internationale samenwerking. Hij waarschuwt dat de Europese Unie voor een fundamentele keuze staat: uitsluitend inzetten op militaire veiligheid, of juist blijven streven naar het bredere ideaal van wereldvrede zoals voorgestaan door eerdere generaties Europese leiders.