Engels in de horeca: 'Yes please' of gewoon: 'nee, dank je'?

In dit artikel:

Lifestyle-journalist Babette Wieringa reflecteert op de vanzelfsprekendheid van Engelstalige bediening in Nederland na een etentje in Brabant. In dat restaurant sprak de serveerster in het Engels over extra gerechten, tot onbegrip en ergernis van de aanwezige 80-plussers, die vonden dat wie in Nederland werkt ook Nederlands zou moeten spreken. De serveerster verklaarde dat ze een Spaanse studente was en geen Nederlands sprak — iets wat volgens Wieringa in dat etablissement niet strikt nodig leek.

Wieringa plaatst die Brabantse ervaring tegenover haar dagelijkse praktijk in de Randstad, waar zij routinematig in het Engels bestelt — van terrasdrankjes tot vragen bij de Albert Heijn en zelfs bij de dierenarts over de euthanasie van haar kat. Ze stelt dat personeelstekort horeca-ondernemers dwingt creatief te zijn en sneller te kiezen voor internationaal personeel dan voor maatregelen als het schrappen van een lunchkaart of robotisering.

Daarnaast wijst ze op de al bestaande invloed van het Engels op het Nederlandse taalgebruik (anglicismen als nice, happy, awkward). Ze roept lezers op hun mening te delen: is de verspreiding van Engels hinderlijk of past het bij een internationale samenleving? Reacties kunnen gestuurd worden naar haar mailadres.