Eerste polygamie-zaak bij Europees Hof: Asielzoeker flest Nederland met sluwe truc - 'Gezinsleven' of uitbuiting?
In dit artikel:
Khaled Al‑Anesi, een Jemenitische asielzoeker die in Nederland erkenning kreeg, sleept de Nederlandse staat voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM). Hij haalde zijn eerste vrouw en acht kinderen naar Nederland via gezinshereniging, maar heeft daarnaast nog twee vrouwen met kinderen in Turkije. De Nederlandse autoriteiten weigeren verdere hereniging omdat polygamie in Nederland verboden is. Al‑Anesi betoogt dat weigering zijn recht op gezinsleven schendt; hij probeert via de komst van vijf kinderen uit zijn andere relaties uiteindelijk ook de moeders naar Nederland te laten komen en zo het polygamieverbod te omzeilen.
Nederland stelt dat de overige gezinnen in Turkije onder redelijke omstandigheden leven, en ziet daarom geen noodzaak om af te wijken van de monogamie‑regel bij toelating. Het EHRM behandelt volgens de publicatie voor het eerst een zaak met deze insteek, waarbij wordt gewikt tussen individueel gezinsrecht en de ruimte die staten hebben om hun immigratie‑ en familieregels te handhaven. De auteur van het stuk vreest dat het hof de definitie van 'gezin' zodanig uitrekt dat ook polygame constructies als beschermd gezinsleven kunnen worden aangemerkt, wat volgens hem de nationale wetgeving, sociale normen en belastingbetaler zou belasten.
Belangrijke feiten:
- Wie: Khaled Al‑Anesi, Jemenitische asielzoeker; zijn gezinnen in Turkije en de in Nederland verblijvende eerste vrouw en kinderen.
- Wat: procedure bij het EHRM tegen Nederland wegens geweigerde gezinshereniging voor meerdere echtgenoten/kinderen.
- Waar: Nederland (beroep) en Turkije (overige gezinnen).
- Wanneer: zaak speelt momenteel bij het EHRM.
- Waarom: Al‑Anesi wil volledige hereniging van al zijn gezinnen; Nederland weigert dat vanwege het polygamieverbod en omdat de situatie in Turkije niet dwingend is.
De publicatie neemt een scherpstandpunt in: de schrijver ziet dit als misbruik van het Nederlandse opvangsysteem en een bedreiging voor westerse normen. Ter context: EHRM‑jurisprudentie weegt vaak het recht op privé‑ en gezinsleven af tegen het staatsbelang van immigratiecontrole en openbare orde; uitspraken kunnen precedentwerking hebben voor vergelijkbare zaken.