Eerste paus uit Azië of Afrika: dit zijn de mogelijke opvolgers van paus Franciscus
In dit artikel:
Na het overlijden van paus Franciscus starten op 5 mei het conclaaf en de speculaties over zijn opvolger binnen de katholieke kerk. De nieuwe paus wordt gekozen uit een groep van maximaal 120 kardinalen die jonger zijn dan 80 jaar; momenteel zijn er 135 stemgerechtigde kardinalen. Het conclaaf is complexer dan ooit, omdat Franciscus de diversiteit onder de kardinalen vergroot heeft, van 45 naar meer dan 70 nationaliteiten, waardoor bondjes smeden lastiger is en de uitkomst onvoorspelbaar blijft.
Hoewel niemand kan voorspellen wie het zal worden, zijn enkele kansrijke namen naar voren geschoven. Italië, het land van de meeste vroegere pausen, rekent bijvoorbeeld op gematigde kandidaten als Pietro Parolin en progressieve figuren zoals Matteo Zuppi, die ook bekend is vanwege zijn vredesmissies. Buiten Europa zijn er sterke kandidaten uit Azië en Afrika. Luis Antonio Tagle, voormalig aartsbisschop van Manila, vertegenwoordigt de groeiende katholieke bevolking in de Filipijnen, waar het geloof cultureel sterk geworteld is en jaarlijks met circa een miljoen gelovigen toeneemt. Vanuit Afrika zijn kardinalen als Peter Turkson uit Ghana en Robert Sarah uit Guinee genoemd; Turkson staat bekend om zijn progressieve houding ten aanzien van klimaat en armoedebestrijding, terwijl Sarah meer conservatief is. De kerk blijft financieel en cultureel sterk Europees gedomineerd, wat de kansen voor niet-Europese pauskandidaten beïnvloedt.
De verkiezing van een nieuwe paus gaat traditioneel achter gesloten deuren in de Sixtijnse Kapel, met vaak een snelle beslissing binnen enkele dagen. Of de volgende paus een voortzetting wordt van Franciscus’ koers of een nieuwe richting inslaat, is nog onduidelijk. Het proces weerspiegelt een kaleidoscoop aan politieke, culturele en theologische spanningen die binnen de katholieke wereld spelen, waarbij de groeiende invloed van het zuidelijk halfrond niet te negeren valt. De keuze zal niet alleen het gezicht van de kerk veranderen, maar ook de nadruk leggen op thema’s als globalisering, sociale gerechtigheid en internationale vrede.