Een sabbatical: dé manier voor werkgevers om werknemers bij je te houden?

In dit artikel:

Werkgevers in Nederland bieden steeds vaker onbetaald verlof (sabbaticals) aan, zowel via cao-afspraken als in individuele arbeidsovereenkomsten. Vakbond FNV en werkgeversvereniging AWVN signaleren dat ruim een kwart van de cao's inmiddels bepalingen over sabbatverlof kent, en dat vooral de afgelopen vijf jaar het aanbod is toegenomen.

De populariteit wordt deels gedreven door werknemers zelf: onderzoek van internetbank Bunq laat zien dat ongeveer 1 op de 5 Gen Z'ers en millennials binnen vijf jaar een sabbatical wil opnemen. Werkgevers zien dat niet als tegenstrijdig met een krappe arbeidsmarkt, maar juist als instrument om medewerkers te behouden. AWVN en arbeidsrechtadvocaat Pascal Besselink geven aan dat werkgevers een tijdelijk vertrek soms goedkoper is dan het verlies van een medewerker en het aantrekken van een nieuwe kracht. Als een sabbatical in de cao staat, wordt het voor een werknemer bovendien lastiger om een verzoek te laten afwijzen; juridisch bestaat er echter geen algemeen recht op sabbatverlof, waardoor een werkgever in principe kan weigeren.

Voorbeelden uit de praktijk illustreren het effect: een 31-jarige consultant nam vijf maanden vrij voor reizen nadat haar werkgever vanwege grote vraag een regeling had ingevoerd; een 57-jarige adviseur koos voor zeven weken muzikale inspiratie en keerde verfrist terug. Beide ervaren de rust en vernieuwing als positieve uitkomst, en zien het ook als aantrekkelijk voor de werkgever.

Kleine bedrijven kunnen het organiseren van langdurig verlof lastiger vinden; MKB Nederland verwacht dat bij kleinere organisaties vaker maatwerk noodzakelijk is. Conclusie: sabbaticals fungeren steeds meer als arbeidsvoorwaarde waarmee organisaties flexibiliteit, behoud en aantrekkelijkheid op de arbeidsmarkt proberen te vergroten.