Een hond die reageert op twee namen luistert alleen maar beter

In dit artikel:

Anne Strik vertelt hoe twee weken met een logeerhond haar huishouden en gevoel voor huiselijkheid moeiteloos herstellen. De kleine Storm zorgt voor trippelende pootjes, speeltjes op de vloer en ontmoetingen met andere baasjes, en roept tegelijk herinneringen op aan hun overleden hond Kas — zo vaak noemt het gezin per ongeluk die oude naam dat Storm op twee namen lijkt te reageren. Strik overweegt even opnieuw een eigen hond, maar haar partner legt een veto: vrijheid en het besef dat geen nieuwe hond de bijzondere plek van Kas voor hun zoon kan innemen, wegen zwaarder. Het verdriet om het afscheid dat huisdieren uiteindelijk brengen dringt extra binnen nadat de buren hun hond moesten laten inslapen. Omdat Storm in dezelfde straat woont, biedt zijn logeerplek een tussenoplossing: het gezin geniet af en toe van gezelschap van een hond, zonder de volledige verantwoordelijkheid en het risico op opnieuw intens verlies. Zo kiest de familie voor tijdelijk genieten boven een definitieve beslissing.