Een christen voelt zich niet thuis in het land-van-Jetten

In dit artikel:

Na de verkiezingen van 29 oktober reageren veel christenen teleurgesteld: gebeden leken onbeantwoord en de uitslag — met D66 als grootste partij en het CDA dat achttien zetels behaalde — roept vrees op over de richting van het land. In het artikel worden concrete zorgen genoemd: een premier die een man zou kunnen huwen, aantasting van de vrijheid van onderwijs, mogelijk verruimde euthanasie voor demente ouderen, druk op boeren, wijzigingen in abortuswetgeving en zelfs gedwongen vrouwen op kandidatenlijsten van de SGP. Ook culturele spanningen, zoals Halloween tegenover Hervormingsdag, illustreren voor sommigen het gevoel dat ze in een vreemde samenleving leven.

De auteur plaatst die teleurstelling theologisch: we leven in een wereld na Genesis 3 — de gebroken, zondige wereld — dus onrust en tegenstrijdige uitkomsten zijn niet verrassend. Tegelijk biedt het stuk troost en perspectief. Gods heerschappij staat los van welk aardse regime ook; historisch gezien leidt God zijn volk ook door lijden en ontbering heen zodat het niet op aarde, maar omhoog gericht raakt. Bidden blijft zinvol: God hoort de gebeden, maar antwoordt soms anders dan verwacht als dat beter is. Daarom is er volgens de schrijver geen reden tot moedeloosheid over de uitslag; de Kerk zal standhouden, het kwaad wordt overwonnen en Gods Woord blijft bestaan.

Kortom: de politieke realiteit baart christenen zorgen, maar de juiste reactie is niet wanhoop maar vertrouwen op Gods soevereiniteit en het doorleven van geloof in moeilijke tijden.