'Duindorp wordt in een hokje geduwd als critici alleen kijken naar het racisme'
In dit artikel:
Onbekenden bestookten het hamburgerzaakje M&Z in Duindorp herhaaldelijk: ruiten werden ingegooid en racistische White Power-symbolen op de gevel gekalkt. Eigenaar Zuhair Alyousefi (20), een mbo-student uit Rotterdam die als vluchteling uit Jemen naar Nederland kwam, opende het restaurant negen maanden geleden maar besloot begin deze maand voortijdig te stoppen. Alyousefi had €20.000 geleend en een vijfjarig huurcontract getekend; door de intimidatie en schade verkeert hij nu in ernstige financiële problemen. Een lokale inzamelingsactie van twee Haagse vrouwen haalde intussen ongeveer €15.000 op. De politie onderzoekt de vernielingen; Alyousefi meldt ook verbaal racisme en intimidatie door jongeren.
Het incident sluit aan bij een reeks voorbeelden van vijandigheid richting niet-westerse bewoners in Duindorp. In 2018 vertrok de Surinaams-Nederlandse Marina Meubelman na bedreigingen en bijl- en ruitbeschadigingen nadat zij publiekelijk reageerde op de discussie rond Zwarte Piet. In 2014 concludeerden gemeente en woningcorporatie Vestia dat mensen met een niet-westerse migratieachtergrond systematisch uit de wijk werden weggepest.
Duindorp ligt als een enclave in de duinen bij Scheveningen en profileert zich als hechte, gesloten gemeenschap waar veel mensen elkaar kennen. Het aandeel bewoners met een migratieachtergrond is relatief laag: circa 21,6 procent versus 59,2 procent in heel Den Haag. Politiek heeft de buurt een rechts-populistische inslag; bij de landelijke verkiezingen stemde ruim 59 procent op de PVV, met een opkomst van ongeveer 75 procent van de 3.449 kiesgerechtigden.
Bewoners schetsen een gemengd beeld. Sommige langjarige inwoners, zoals Roy Gross (76, geboren in Jakarta), herinneren zich waarschuwingen toen zij wilden trekken, maar benadrukken ook hun binding met het zeevaartverleden en hun leiden van het dagelijkse buurtleven. Gross uitte tegelijk zorgen over de groei van de islam in Nederland — een thema dat in sommige gedeelten van de buurt weerklank vindt. Anderen, zoals een grootmoeder in het buurtcentrum, benadrukken de sterke saamhorigheid: buren helpen elkaar snel en zien de meeste wijkbewoners als “normale, werkende mensen met gezinnen”; slechts een kleine groep zou voor de slechte reputatie zorgen.
Onderzoeker Luuk Slooter (Universiteit Utrecht) wijst op gentrificatie als belangrijke factor in de veranderende dynamiek. Veranderingen in tradities of nieuwbouw roepen verliesgevoelens op bij sommige bewoners, maar Slooter benadrukt ook dat er momenten van gezamenlijke activiteiten en onderlinge contacten zijn — jongeren van verschillende achtergronden die samen gamen of elkaar ontmoeten in het buurtcentrum. Hij waarschuwt beleidsmakers om Duindorp niet uitsluitend te bestempelen als probleemwijk, en adviseert om ontmoetingsplekken en activiteiten die bruggen slaan actief te ondersteunen.
Kortom: de aanval op M&Z is een recent en zichtbaar dieptepunt in een buurt met een complexe mix van trots, geslotenheid en spanningen rond identiteit en verandering. Het incident zet tegelijkertijd druk op lokale solidariteit, handhaving en op beleidskeuzes die sociale cohesie moeten versterken.