Dood Paard verkleint de afstand tot de mensen die in Rusland net als wij een speelbal van de geschiedenis zijn

In dit artikel:

Op 19 november 2025 presenteerde theatercollectief Dood Paard een avond onder het motto "Uit Moskou met liefde", een drieluik dat de kloof met Rusland wil verkleinen door individuele levens achter het nieuws te tonen. De voorstelling bestaat uit drie losse, maar elkaar aanvullende delen die samen de impact van geschiedenis en oorlog op gewone mensen verkennen.

Het eerste deel gebruikt fragmenten uit Angie Vinchito’s documentaire Manifesto (2022): op internet gevonden smartphonefilmpjes van Moskouse jongeren tonen alledaagse rituelen die abrupt worden doorkruist door luchtalarmen en geweld — het beeld eindigt met een jongen die een pistool tevoorschijn haalt. Daarna zit Manja Topper achter een tafeltje om, via teksten van toneelschrijver Rob de Graaf, het laatste levensbericht van de Russische dichteres Marina Tsvetajeva voor te dragen. Haar levensverhalen van verlies tijdens de revolutie en de uiteindelijke zelfmoord in 1941 vormen het zwaartepunt van het stuk en leggen de historische echo’s naar het heden bloot.

Het slotdeel is Marien Jongewaard’s herneming van De Graafs solo Stalker, losjes gebaseerd op Tarkovski’s film. In intieme, wisselende registers leidt Jongewaard het publiek door een post-apocalyptische zoektocht en biedt daarmee een tegenwicht: een pleidooi voor menselijk contact, verbeeldingskracht en het vasthouden aan hoop ondanks teleurstelling. Samen maken de drie onderdelen invoelbaar hoe Russen niet alleen vijanden of headlines zijn, maar mensen gevangen in grotere machtsdynamieken.