Dood militieleider ontketent hevige gevechten in Tripoli
In dit artikel:
Begin deze week leidde de dood van een invloedrijke militieleider in Tripoli tot hevige gevechten tussen rivaliserende gewapende groepen in de Libische hoofdstad. Explosies en geweerschoten waren in meerdere stadsdelen te horen, waardoor veel inwoners, bang voor willekeurige beschietingen, hun huizen niet durfden te verlaten. Ondanks een door de VN-missie UNSMIL afgekondigd staakt-het-vuren, laaiden de gevechten al snel weer op. Tegelijkertijd protesteerden inwoners tegen premier Abdul Hamid Dbeibeh, die de leiding heeft over de door de VN erkende Regering van Nationale Eenheid (GNU) in het westen van Libië. De betogingen werden neergeslagen met scherp geschut.
De bloedige confrontaties zijn een voortzetting van de langdurige burgeroorlog in Libië, die sinds de val van dictator Muammar Gaddafi in 2011 het land in twee machtsblokken splitste: de westelijke regering onder Dbeibeh en een rivaliserende regering in het oosten, gesteund door het Libisch Nationaal Leger van Khalifa Haftar. De recente strijd ontstond door interne spanningen binnen de westelijke regering, waarbij milities loyaal aan Dbeibeh hun rivalen probeerden te verdrijven om de controle over Tripoli te verstevigen.
De fragiele wapenstilstand uit 2020 wordt daarmee ernstig onder druk gezet. Experts waarschuwen dat Libië gevaar loopt terug te keren in een volwaardige burgeroorlog, vooral door de invloed van buitenlandse mogendheden die elk hun eigen belangen nastreven. Turkije steunt Dbeibeh, terwijl Egypte, Rusland en de Verenigde Arabische Emiraten Haftar en de oostelijke regering steunen. Recent zouden Russische troepen zelfs militair materieel hebben overgebracht vanuit Syrië naar Oost-Libië, wat premier Dbeibeh scherp veroordeelde als een verergering van de crisis.
Zolang het land verdeeld blijft met concurrerende regeringen en gewapende groepen, gecombineerd met buitenlandse inmenging, blijft duurzame vrede ver weg. De recente escalerende geweldsgolf onderstreept de kwetsbaarheid van Libië’s veiligheidssituatie en vergroot het risico dat het land nog dieper in langdurige oorlog zal wegzinken.