Dispatch
In dit artikel:
AdHoc Studio, opgericht door een groep ex-Telltale-medewerkers, debuteert met Dispatch: een verhalend, episodisch superheldenspel dat voelt als een terugkeer naar de narratieve visuele romans van vroeger — maar dan moderner en geanimeerd. Het verhaal speelt zich af in het fictieve Torrance, Californië, waar mensen met uiteenlopende krachten naast elkaar leven. Jij speelt Robert Robertson III (ingesproken door Aaron Paul), ooit Mecha Man, een superheld zonder krachten die met een mechsuit misdadigers bestreed. Na een vernietigende confrontatie hangt hij zijn pak aan de wilgen en wordt hij dispatcher bij SDN (Superhero Dispatch Network), een soort commerciële hulplijn voor superhelden. In ruil voor hulp bij het bouwen van een nieuwe mechsuit krijgt hij een baan — maar het team dat hij toegewezen krijgt, is het Z-team: een bonte verzameling van gerehabiliteerde ex-superschurken uit het Phoenix-programma.
De makers kozen voor volledig voor-gerenderde animatie in plaats van het oude point-&-click-formaat. Dat maakt Dispatch meer een interactieve animatieserie met sterke, vloeiende visuals en een soundtrack die past bij de spectaculair uitgevoerde scènes; de stijl en de gore doen denken aan Invincible, de setting en toon soms aan The Boys. De cast is sterrencapabel: naast Aaron Paul werken onder anderen Jeffrey Wright, Laura Bailey, Erin Yvette, en bekende YouTubers mee, wat het bereik vergrootte.
Gameplay bestaat grotendeels uit cinematografische scènes met tijdbewuste dialoogkeuzes en optionele Quicktime-events, aangevuld met een micromanagement-minigame. Je stuurt teamleden op missies waarbij hun vaardigheden — intellect, vechtvaardigheid, mobiliteit, charisma en kracht — bepalen of een taak lukt. Missies zijn tijdgebonden, teamleden hebben rustpauzes nodig en succesvolle opdrachten leveren XP op om vaardigheden te upgraden. Er zijn ook hacks als puzzelminigames (vergelijkbaar met een moderne Pac-Man) die missies kunnen versoepelen. Quicktime-elementen zijn uitschakelbaar en hebben weinig tot geen blijvende consequenties.
Sterke punten: goede voice-acting, sterke animatie en production value, onderhoudend verhaal over verlossing en tweede kansen, en een toegankelijk episodisch uitrolschema (twee afleveringen per week). Zwakke punten: humor neigt soms naar repetitieve, seksueel-getinte grappen; de echte impact van keuzes blijft beperkt — het spel biedt vaak slechts de illusie van vrijheid omdat veel verhaallijnen in grote lijnen vastliggen; en sommige personages missen diepgang. Technisch werkte het soepel met weinig bugs (een softlock in episode 7 werd snel opgelost) en het draait prima op lichtere hardware zoals de Steam Deck.
Dispatch telt acht afleveringen van ongeveer een uur per stuk (~8 uur totaal) en werd commercieel sterk ontvangen: binnen een maand meer dan 2 miljoen verkochte exemplaren. AdHoc levert een knap eerste wapenfeit af dat de Telltale-erfenis oppakt, zij het met minder verhalende vertakkingen dan sommige fans wellicht gehoopt hadden. Een vervolg of tweede seizoen zou de wereld van SDN verder kunnen uitdiepen. Beschikbaar op pc en PlayStation 5.