Deze Amsterdammers fotograferen de gekste dingen in de stad: 'Mensen zien het mooie niet van 'lelijke dingen''
In dit artikel:
In de lezersrubriek De Verzameling laten Amsterdammers hun fotografische vondsten zien; deze aflevering belicht vier fanatieke verzamelaars die met geduld en een scherp oog alledaagse details omzetten in kleine reportages van de stad.
Moniek Spaans (63), beeldend kunstenaar en schrijver uit Oud‑West, zoekt het in kleine, grappige details en woordspelingen. Omdat ze minder fietst en meer wandelt, valt haar oog op dingen die anderen overzien: afwateringspijpjes die op lachende gezichtjes lijken, wilde geveltuintjes en kleurcombinaties die herinneren aan Mondriaan. Voor Amsterdam 750 fotografeerde ze 750 verschillende huisnummerbordjes; haar dagelijkse Instagramfoto’s vormen een persoonlijke stadsdocumentatie. Camera: Canon Powershot G9X.
Jan Ebbinge (78), gepensioneerd en voormalig mediwerker uit Amsterdam‑Zuid, bouwde de laatste tien jaar aan thema‑collages die vaak in het Amsterdamse Bos tot stand komen. Wat begon met “hockeyhonden” groeide uit tot 45 collages, waaronder een zuiverheidsproject rond ijsbellen onder water en een serie van verliefde ooievaars die hij consequent tegen dezelfde blauwe achtergrond vastlegde. Zijn werk laat zien dat schoonheid ook in verwaarloosde of onverwachte plekken schuilt. Camera: Panasonic Lumix.
Beatrix Toff (69), ex‑verpleegkundige uit het Centrum, ontdekte fotografie na haar pensionering en maakt het liefst licht ironische reeksen. Zij zoekt humor in kleine absurdititeiten: gordijnen met knopen aan de onderkant, deurbellen met het woord “bel” ernaast, of voeten die uit ramen steken. Ochtendwandelingen en het geduld om terug te lopen als ze haar camera vergeten is, horen bij haar werkwijze. Camera: Sony DSC‑HX60.
Arnold Weel (68), voormalig grafisch ontwerper en al lang inwoner van Oud‑West, heeft een voorliefde voor het versleten en onaantrekkelijke; voor hem geldt dat “hoe saaier hoe beter”. Zijn series draaien om wat uit de toon valt: boomstronken, vuil of markeringen op fietspaden die waarschuwen voor paaltjes. Soms doet een serie jaren over voltooiing; andere keren schiet hij alles in één middag. Hij hoopt dat zijn reeksen los van hun anekdotische oorsprong ook als kleine kunstwerken gezien worden. Camera: Panasonic Lumix.
Alle vier benadrukken hetzelfde: vertragen, goed kijken en volhouden. De rubriek laat zien dat Amsterdam vol onverwachte verhalen zit — van romantische ooievaars tot slordige geveltuintjes — en nodigt lezers uit om hun eigen reeksen in te sturen naar De Verzameling van Het Parool.