Deze Amsterdammers fotograferen de gekste dingen in de stad: 'De goudmijn ligt in het Amsterdamse Bos'
In dit artikel:
In De Verzameling, de wekelijkse lezersrubriek van Het Parool, tonen Amsterdammers hoe ze alledaagse stadsbeelden verzamelen en tot kleine projecten smeden. Vier fanatieke verzamelaars vertellen wat ze zoeken, waarom ze dat doen en welke series ze het liefst maken.
Moniek Spaans (63), beeldend kunstenaar en schrijver uit Oud-West, loopt steeds vaker door de stad omdat fietsen door drukte minder aantrekkelijk is. Ze publiceert dagelijks een opvallende stadsfoto op Instagram en heeft oog voor kleine, humoristische details — zoals afwateringspijpjes die soms op lachende gezichtjes lijken. Voor Amsterdam 750 fotografeerde ze 750 verschillende huisnummerbordjes; de eerste honderd verschenen in een boek. Moniek houdt van de rommeligheid en de onverwachte geveltuintjes van het oude centrum en kiest vaak voor woordgrapjes als extra laag bij haar series. Camera: Canon Powershot G9X.
Jan Ebbinge (78), gepensioneerd mediwerker uit Amsterdam-Zuid, begon ongeveer tien jaar geleden met het verzamelen van beelden; zijn eerste succes was een serie over “hockeyhonden”. Hij werkt veel in het Amsterdamse Bos, waar hij thema’s als ijsbellen op de Bosbaan in het winterhalfjaar systematisch vastlegde (vanochtendroutines en urenlange geduldssessies inbegrepen). Zijn meest geliefde reeks zijn de foto’s van verliefde ooievaars, die hij telkens tegen dezelfde blauwe lucht schoot. Camera: Panasonic Lumix.
Beatrix Toff (69), voormalig verpleegkundige uit het centrum, ontdekte fotografie na haar pensioen. Ze zoekt naar absurde of licht komische details — gordijnen met knopen aan de onderkant, deurbellen met “bel” erbij — en geniet van vroeg-morgelijke wandelingen in de stilte van de stad. Haar observatievermogen uit het verpleegkundig vak vertaalt zich naar het langere stilhouden en terugkeren voor een foto; haar favoriete serie toont honden met jasjes. Camera: Sony DSC-HX60.
Arnold Weel (68), ex-grafisch ontwerper en bewoner van Oud-West, is gefascineerd door series en verzamelt juist het saaie, vuile en versleten: objecten die “er niet horen” of details als markeringen op fietspaden die waarschuwen voor paaltjes. Hij werkt secuur aan licht en timing en kan soms jaren doen over het afronden van een serie. Camera: Panasonic Lumix.
Alle vier illustreren hoe straatfotografie gewone, soms over het hoofd geziene elementen omvormt tot samenhangende verhalen over Amsterdam. De rubriek nodigt lezers uit zelf series in te sturen naar verzameling@parool.nl; wekelijks verschijnt een nieuwe aflevering waarin de stad vanuit verschillende, persoonlijke zienswijzen zichtbaar wordt.