De vrees voor een nieuwe wereldwijde schuldencrisis groeit. En dat is niet zo raar

In dit artikel:

Donald Trump en zijn handelstarieven beginnen merkbare economische effecten te veroorzaken: aandelen herstelden na de eerste schok, maar obligatiemarkt en edelmetaalprijzen geven inmiddels onrust aan. Langlopende rentes stijgen snel en goud en zilver klimmen, signalen die doorgaans duiden op groeiende inflatievrees.

Bedrijven hadden aanvankelijk de impact verzacht door voorraden op te bouwen, maar nu die buffers slinken kan prijsdruk alsnog toeslaan. Tegelijk voert Trump openlijk campagne tegen de Fed om rendementen laag te houden; dat botsen met de centrale bank die juist inflatie wil beteugelen. Als Trump zijn zin krijgt, stijgt de kans op aanhoudende prijsstijgingen.

Een extra risico zit in zijn aanval op het Amerikaanse statistiekbureau: het lijkt erop dat ongunstige cijfers mogelijk onder druk komen te staan, waardoor officiële inflatie- en schuldcijfers te rooskleurig kunnen uitvallen. De auteur waarschuwt dat gemanipuleerde statistieken grote gevolgen kunnen hebben — vergelijkbaar met de Griekse crisis van 2009, toen geknoei met cijfers leidde tot chaos in de EU.

De mondiale effecten zijn al zichtbaar: hogere rentes treffen ook Europese landen, met name Frankrijk, waar beleggers vertrouwen verliezen nu begrotingsplannen wankelen. Nederland krijgt eveneens te maken met hogere rentelasten en staat voor de keuze tussen extra bezuinigingen of oplopende schuldkosten. Dat komt op een ongelukkig moment nu Europa juist grootschalig wil investeren; stijgende rente vergroot de druk om te snijden in uitgaven om een vicieuze cirkel van hogere schuldservice te vermijden.

Politiek reageren regeringen verschillend — Duitsland versoepelt begrotingsregels voor defensie-uitgaven — maar de oproep is aan prudent beleid en terughoudende verkiezingsbeloften, vooral in Nederland.