De Troonrede biedt geen troost nu het vertrouwen in de politiek op een dieptepunt verkeert | DVHN commentaar

In dit artikel:

Prinsjesdag bood zoals gebruikelijk het ritueel: vertrek van de Glazen Koets vanaf Paleis Noordeinde, een koninklijke groet langs de route en de Troonrede voor de leden van de Staten-Generaal. Wat opviel, was juist wat ontbrak: in zijn toespraak sprak koning Willem-Alexander nauwelijks over het groeiende gebrek aan vertrouwen onder Nederlanders; alleen een korte opmerking over het verslechterde investeringsklimaat kwam voorbij.

Recent onderzoek illustreert die zorg: UNICEF meldde dat steeds meer kinderen en jongeren het gevoel hebben dat politici niet luisteren of niet doen wat nodig is, en een Ipsos-enquête toont dat nog maar 29 procent van de bevolking denkt dat Eerste en Tweede Kamer hun belangen behartigen. Die scepsis vertaalt zich in een individualistische houding — mensen die vinden dat ze beter voor zichzelf kunnen zorgen in plaats van op de politiek te rekenen.

De auteur waarschuwt dat zo’n massale terugtrekking schadelijk is voor het collectieve vermogen problemen op te lossen; als iedereen zijn eigen koers vaart, ontstaan er gaten in de publieke agenda en verzwakt het gemeenschappelijk handelen. Het voorgestelde tegengif is juist meer politieke betrokkenheid: niet alleen klagen, maar stemmen, lid worden van partijen en actief laten horen wat je van politici verwacht — en dat ook blijven doen na concrete momenten zoals 29 oktober. Alleen door engagement kan het vertrouwen stap voor stap worden hersteld.