De schone sportschool is een theater. Wat blinkt, moet blijven blinken | column Nhung Dam

In dit artikel:

Moderne sportscholen, zoals de keten Saints & Stars in Amsterdam, bieden een luxe beleving met blinkende vloeren, lichtshows en smoothies, maar deze schone, glimmende buitenkant verbergt een duistere realiteit. Onderzoeksjournalistiek bracht aan het licht dat Filipijnse en Indonesische schoonmakers onder schrijnende omstandigheden werken: ze worden uitgeput met tot zeventien uur per dag schoonmaakwerk zonder pauze, hun paspoorten worden afgenomen en ze leven met vijftien personen in één woning. Klachten van klanten leiden tot het niet uitbetalen van salarissen, waardoor deze werknemers gevangen zitten in een systeem van moderne slavernij, midden in het hart van de hoofdstad.

De rol van influencers, die aanvankelijk massaal afstand namen van het merk, kreeg meer aandacht dan de slachtoffers zelf. Hun publieke spijtbetuigingen overschaduwden de verhalen van uitbuiting, waardoor de focus niet op het onrecht viel maar op de emoties van bekende gezichten. Dit benadrukt een maatschappelijke tendens waarbij herkenbaarheid en beroemdheid belangrijker lijken dan de echte verhalen van kwetsbare mensen.

De auteur reflecteert op diens eigen bezoek aan zulke sportscholen en bekent dat hij nooit serieus heeft nagedacht over wie het schoonmaakt, ondanks een onderbuikgevoel dat iets niet klopt aan die perfecte glans. Het artikel stelt dat de luxe en perfectionisme in sportscholen niet zonder oorzaak zijn: ze komen ten koste van anderen die de controle over hun leven verliezen. Terwijl klanten trainen voor lichamelijke controle, worden schoonmakers uitgebuit, iets wat vrijwel onzichtbaar blijft achter de spiegelende muren van de sportlocaties. Hiermee roept het stuk op tot meer bewustzijn over de verborgen mensen achter de schone façades in de fitnesswereld.