"De overheid moet niet op dieet, ze moet volledige ledematen amputeren"

In dit artikel:

Een nieuwe politieke beweging, Durf, werd deze week gelanceerd door onafhankelijk Vlaams parlementslid Maurits Vande Reyde, gesteund door een groep ondernemers, academici en (ex-)politici. De kernmissie is ondubbelzinnig: de overheid afbouwen en het thema van overheidsefficiëntie prominent op de agenda zetten, omdat een steeds omvangrijkere overheid volgens initiatiefnemers de economische groei remt.

De oprichters willen het publiek debat doorbreken dat nu wordt gedomineerd door voorspelbare middenveldorganisaties — ziekenfondsen, vakbonden, werkgevers- en sectorfederaties en politieke partijen — die zelden radicale voorstellen doen uit vrees voor het verliezen van voordelen of steun. Durf wil juist gewaagde ideeën lanceren los van traditionele achterbannen, maar het is onzeker of ze die belofte waarmaken. Zodra concrete subsidiestromen, departementen of fiscale voordelen ter discussie komen, verwacht de beweging felle tegenreactie; zelfs relatief kleine ingrepen, zoals het verminderen van subsidies voor volwassenenhobby’s door minister Zuhal Demir, leidden tot verhitte discussies.

De opinie wijst ook op een andere hindernis: veel ondernemers klagen over het “subsidiezieke” Vlaanderen of het “belastingverslaafde” België, maar verdedigen tegelijk hun eigen fiscale voordelen. Dat maakt structurele hervormingen politiek en maatschappelijk pijnlijk. De auteur benadrukt dat een serieuze afbouw van de overheid een hoge pijngrens vergt — niet enkel het besparen van enkele procenten, maar rigoureuzere ingrepen, zelfs in termen van “ledematen amputeren”, gezien de zware economische en budgettaire uitdagingen waar ook Europa voor staat.

Conclusie: Durf brengt een broodnodig debat op gang over de rol en omvang van de overheid in Vlaanderen en België. Of de beweging daadwerkelijk durft doorbreken met taboes en concrete, pijnlijke keuzes voorlegt, blijft echter de grote vraag.