De Nederlandse ziekte: Wetten die probleem verergeren

In dit artikel:

In dit opiniestuk bekritiseert gedragswetenschapper Tom de Bruyne de huidige aanpak van wetgeving, waarbij hij een onderscheid maakt tussen wetten die daadwerkelijk gedrag sturen en wetten die vooral bedoeld zijn voor het maken van een stoer statement in de media. Als voorbeeld neemt hij de asielnoodwet, die voornamelijk symbolisch is en niet realistisch handhaafbaar, mede vanwege het gebrek aan capaciteit zoals het tekort aan agenten en beschikbare cellen. De Bruyne waarschuwt dat onuitvoerbare wetten het vertrouwen in de overheid ondermijnen en tot gevaarlijke situaties kunnen leiden, zoals burgers die zelf gaan 'handhaven' op basis van vooroordelen.

Hij benadrukt dat het criminaliseren van hulp aan vluchtelingen de problematiek juist maakt verergert, omdat mensen daardoor verborgen blijven en kwetsbare situaties zoals tentenkampen kunnen ontstaan, zoals eerder in Brussel werd gezien. Ook verwijst hij naar het Amsterdamse beleid tegen het slapen op bankjes, dat resulteerde in meer overlast en agressie, ondanks de intentie het 'principieel' aan te pakken.

Het centrale thema is dat wetgeving zonder effectieve uitvoering en echte gedragsverandering geen oplossing biedt, maar slechts theatrale rituelen zijn die problemen verergeren in plaats van oplossen. De Bruyne roept op tot moed en consistente actie om echte verbeteringen te realiseren in plaats van lege symboliek.