De menselijke psyche is te complex voor one-size-fits-alltraumatherapie

In dit artikel:

Zembla zond recent een uitzending uit over een Nederlands traumatherapiecentrum dat snelle resultaten belooft met werkwijzen die bij experts en patiënten alarmbellen doen rinkelen. De reportage leidde tot ophef omdat het centrum volgens de makers methoden inzet die mogelijk risico’s voor cliënten verhogen en niet goed onderbouwd zijn. Tegelijkertijd plaatst het item deze casus in een breder beeld: in de overbelaste ggz worden steeds vaker ‘quick fixes’ toegepast om lange wachtlijsten en grote vraag het hoofd te bieden. Die trend ontstaat deels door capaciteitsproblemen, commerciële druk en de wens om snel zichtbare vooruitgang te laten zien, maar gaat volgens critici ten koste van kwaliteit, veiligheid en wetenschappelijke onderbouwing. Het debat roept vragen op over toezicht, verantwoorde behandelprotocollen en de noodzaak van transparantie richting cliënten. Om schade te voorkomen pleiten zorgprofessionals en belangenorganisaties voor strengere regulering, meer onderzoek naar effectiviteit en betere bescherming van kwetsbare patiënten.