De kiezer wil nog steeds strenger migratiebeleid
In dit artikel:
Dilan Yesilgoz, leider van de liberale middenpartij, heeft een samenwerking met de PVV uitgesloten om interne conflicten te voorkomen. Direct daarna toonde een peiling van EenVandaag begin juni de PVV sterk te groeien tot 33 zetels, terwijl de VVD daalde naar 26 zetels, wat de strategische positie van de VVD benadrukt. Ondanks dat de PVV vaak negatief wordt weggezet, wordt in deze analyse betoogd dat vooral VVD en NSC zelf verantwoordelijkheid ontweken voor het asielbeleid dat zij met de PVV waren overeengekomen. Het kabinet voerde het regeerakkoord niet of nauwelijks uit, vooral niet op het voor de PVV cruciale thema asiel en migratie, wat leidde tot frustratie bij Wilders en zijn minister Marjolein Faber.
Ambtenaren en instituties ondermijnden in dit jaar Rutte V consequent het asielbeleid van de PVV-minister, blijkt uit een uitgebreide analyse van Hildebrand Bijleveld (EO). Zo leefde Faber "in haar eigen werkelijkheid," volgens anonieme ambtenaren, en was er openlijke interne tegenwerking, waaronder het plaatsen van een advertentie tegen haar weigering om lintjes uit te reiken. Ook grensbewaking, een belangrijk plan van de PVV, liep spaak door tegenwerking en onwil bij de marechaussee. Een onverwacht onderzoek van de Rekenkamer en kritiek van diverse door de overheid gefinancierde instanties zoals de Kinderombudsman en de Adviesraad voor Migratie frustreerden eveneens Faber’s beleid.
Binnen de coalitie vormde NSC een harde tegenstander van het asielstrenge beleid van de PVV, bijvoorbeeld door openbaarheid van ambtelijke adviezen af te dwingen en het dwarsbomen van een brief aan het Europees Hof voor de Rechten van de Mens om criminele vreemdelingen makkelijker uit te zetten. De VVD speelde een subtielere rol door niet expliciet tegen te werken, maar ook geen daadkracht te tonen. Dat leverde schijnbaar tactisch voordeel op voor de VVD, die uit peilingen blijkt te verliezen terwijl de PVV juist winst boekt.
De analyse onderstreept dat een ruime meerderheid van de Nederlandse bevolking een strenger asielbeleid steunt; diverse peilingen tonen dat 60% tot 90% van de Nederlanders en coalitiekiezers dit wil. Toch bleef werkelijk effectiever asielbeleid uit, mede door sabotage vanuit ambtenarij en politieke tegenstand. De PVV resteert als een van de weinige partijen die expliciet dit beleid blijft nastreven, maar door het politieke spel en nieuwe verkiezingen is het onzeker of zij daadwerkelijk invloed blijven houden.
Kortom, de huidige situatie toont een complex samenspel van politieke tactiek, interne coalitieconflicten en institutionele weerstand waarbij de PVV, ondanks brede publieke steun voor strengere migratiemaatregelen, is belemmerd in haar beleidsambities. De nieuwste ontwikkelingen wijzen op een politieke impasse en onzekerheid over de toekomst van asielbeleid in Nederland.