De hardcoreband Turnstile uit Baltimore heeft met 'Never Enough' de kroon op hun oeuvre gezet

In dit artikel:

Turnstile uit Baltimore heeft met hun album *Never Enough* opnieuw de grenzen van het hardcore-genre verlegd en het daarmee wezenlijk hergedefinieerd. Waar hardcore traditioneel bekendstaat om agressie en urgentie, kiest deze band juist voor energie zonder die harde agressiviteit, met een geluid dat elementen van indiepop, disco en funk bevat. Dit resulteert in een frisse en kleurrijke benadering die afwijkt van het zwaarmoedige en donkere geluid dat veel geestverwante bands kenmerken.

Sinds hun doorbraak met *Glow On* in 2021 staat Turnstile ter discussie over hun plaats binnen hardcore, maar wie hen live heeft gezien, weet dat ze een van de meest opwindende acts van dit moment zijn. Ze combineren reverentie voor de hardcoregeschiedenis met een eigentijdse en eigenzinnige stijl, bijvoorbeeld door in het nummer *Dreaming* trompetten als leidend instrument te gebruiken, een knipoog naar eerdere experimenten binnen het genre zoals bij Gorilla Biscuits.

*Never Enough* wordt vergeleken met het baanbrekende album *The Shape of Punk to Come* van Refused uit 1998, niet vanwege politieke lading maar door de manier waarop het genre wordt opengebroken. De songs bevatten uitgesponnen, dromerige intermezzo’s en wisselen moeiteloos tussen dansbare funk en intensere hardcore-momenten, zoals te horen in *Seein’ Stars* en *Birds*. Daarmee zet Turnstile zichzelf neer als dé hardcoreband van de jaren twintig, met een vernieuwende, energieke en originele benadering die het genre een nieuw leven inblaast.