De evolutionaire wortels van femicide

In dit artikel:

In Nederland sterft gemiddeld elke acht dagen een vrouw doordat iemand haar doodt, veelal door een huidige of vroegere partner. Wereldwijd gaat het om duizenden vrouwen per week; deze vorm van gendergerelateerd doden staat bekend als femicide en vindt vaker plaats binnen intieme relaties dan door onbekenden in het straatbeeld.

De verklaring voor dit patroon is meervoudig: naast individuele factoren zoals slachtofferschap en daders met gewelddadig gedrag, wijst het artikel op diepe wortels in culturele en zelfs evolutionaire geschiedenissen die machtsongelijkheid en controle over vrouwen in de hand werken. Sociale normen, ongelijkheid tussen de seksen en een gebrek aan effectieve beschermingsmechanismen vergroten het risico dat conflicten escaleren naar dodelijk geweld.

Tegengaan van femicide vraagt daarom meer dan geïsoleerde interventies. Structurele veranderingen in cultuur en beleid zijn nodig: preventie via onderwijs en normverandering, betere opsporing en bescherming door politie en justitie, toegankelijkere hulpverlening voor slachtoffers, strengere handhaving van maatregelen tegen stalken en huiselijk geweld, en systematische dataverzameling om patronen inzichtelijk te maken. Collectieve actie—van overheden, instellingen en gemeenschappen—kan volgens het artikel het aantal dodelijke incidenten verminderen.

Kortom: femicide is een wijdverspreid en vaak relationeel geweldsprobleem dat niet louter met individuele oplossingen is te bestrijden. Alleen door culturele verschuivingen gecombineerd met gerichte, gecoördineerde maatregelen kunnen slachtoffers beter beschermd en toekomstige doden voorkomen worden.