De Eiwitrevolutie: waarom zijn we zo geobsedeerd door eiwit?
In dit artikel:
In winkels en op sociale media is eiwit overal: van proteïneshakes en -repen tot yoghurt en chocolademelk met “extra eiwit”. Hoewel voedingsrichtlijnen voor de gemiddelde volwassene ongeveer 0,8 gram eiwit per kilogram lichaamsgewicht aanraden en veel westerse consumenten die hoeveelheid vaak al halen, groeit de vraag naar eiwitrijke producten snel. Het artikel legt uit dat die groei minder om fysiologische noodzaak draait en meer om een samenspel van psychologie, marketing en maatschappelijke dynamiek.
Merken positioneren eiwit niet louter als voedingsstof, maar als onderdeel van een gewenste identiteit. Lifestyle- en aspirational marketing verkopen een toekomstbeeld: fittere, succesvollere versies van jezelf. Influencers en transformatieverhalen versterken die boodschap en creëren parasociale banden waardoor volgers het gedrag gaan nadoen. Sociale media-algoritmes en het bandwagon-effect zorgen dat eiwitcontent continu onder de neus van gebruikers verschijnt, wat social proof geeft: “iedereen doet het, dus het moet goed zijn.”
Psychologische mechanismen zoals FOMO (fear of missing out), het halo-effect en neuromarketing spelen een belangrijke rol. FOMO en urgentiemarketing (limited editions, tijdelijke kortingen) stimuleren impulsaankopen; het halo-effect laat consumenten ‘hoog eiwit’ automatisch als gezonder bestempelen, ook als producten sterk bewerkt zijn. Neurowetenschappelijke inzichten tonen dat routinematig gebruik van een eiwitshake kleine beloningspieken (dopamine) kan geven, waardoor gewoonten zich versterken — soms onafhankelijk van daadwerkelijke gezondheidswinst. Cognitive dissonance en de sunk cost fallacy verklaren waarom consumenten aan dure routine vast blijven houden: men rationaliseert de uitgaven en zoekt bevestiging voor het gekozen gedrag.
De markt vertoont ook sterke tribalismen: merken creëren communities en een “wij versus zij”-gevoel rondom eiwitbronnen en regimes, wat loyaliteit maar ook polarisatie stimuleert. Voor veel mensen sluit het gebruik van eiwitproducten aan bij een bredere zoektocht naar zelfverbetering en zelfactualisatie—fysieke optimalisatie fungeert als modern ritueel van controle en identiteit.
De auteur waarschuwt niet tegen gezond gedrag op zich, maar pleit voor kritische afwegingen. Consumenten moeten onderscheid leren maken tussen reële behoefte en gecreëerde behoefte; marketeers dragen verantwoordelijkheid om framing en storytelling eerlijk te gebruiken en vertrouwen op lange termijn op te bouwen in plaats van kortstondige hype te jagen. Wie zich bewust maakt van de psychologische drijfveren achter de eiwitheat en terugkeert naar eigen behoeften, voorkomt onnodige uitgaven en behoudt meer autonomie over gezondheid en zelfbeeld.