De bizarre Ferrari Mythos: zoals de naam al doet vermoeden een mythe op zichzelf

In dit artikel:

In 1989 onthulde Ferrari een van de meest onverwachte conceptcars uit zijn geschiedenis: de Mythos. Hoewel hij technisch op de Testarossa rustte — inclusief het 4,9-liter flat‑12 blok, ongeveer 380 pk, 480 Nm en een handbak — oogde de Mythos visueel zó afwijkend dat hij eerder aan een Lamborghini deed denken. Die afwijking valt te verklaren door het ontwerpklimaat van de jaren tachtig, waarin Ferrari en Lamborghini elkaar uitdaagden met lage, wigvormige supercars (denk aan de F40 en later de Diablo). De Mythos, ontworpen door Pininfarina, nam die gedurfde, hoekige designtaal over terwijl hij onderhuids onmiskenbaar een Ferrari bleef.

Als conceptauto combineerde de Mythos experimentele styling met serieuze prestaties: een geschatte 0–100 km/u in 6,2 seconden en een topsnelheid rond 290 km/u — indrukwekkend voor een prototype uit die periode. Zoals vaak met studieauto’s is de productiestatus vaag gebleven; bronnen variëren, maar kenners spreken meestal over drie bestaande exemplaren (soms wordt vijf genoemd). Eén van die auto’s, een rode Mythos, dook recent op in Miami en werd vastgelegd door YouTuber Supercar Blondie; hij zal in december getoond worden tijdens een event van The Supercar Owners Club.

De Mythos bleef niet zonder gevolgen: veel van zijn organische vormen, de lage cockpit en de geïntegreerd ogende achtervleugel herkenden we later terug in de Ferrari F50 (geïntroduceerd in 1995 ter gelegenheid van Ferrari’s 50‑jarig bestaan). Daarmee functioneerde de Mythos als ontwerplaboratorium — provocerend en ongebruikelijk voor Ferrari, maar toch een belangrijke schakel tussen de Testarossa-architectuur en latere productiemodellen.