'De bewoners van Nieuw-West worden aangehoord, maar er wordt niet geluisterd'
In dit artikel:
Schrijfster en journalist Jessica de Jong hekelt in dit opiniestuk het beleid van de gemeente Amsterdam dat volgens haar structureel de stemmen van bewoners in Nieuw-West negeert. Aan de Sloterplas bouwden buurtbewoners met veel inzet buurtcafé Buiten op als laagdrempelige ontmoetingsplek die bijdraagt aan sociale samenhang en veiligheid. Nu staat die plek op de tocht omdat de gemeente de horecavergunning openbaar wil aanbesteden; grote commerciële partijen hebben de middelen om mee te dingen, de bewonersstichting niet. Meer dan 3.600 Amsterdammers tekenden een petitie tegen sluiting, maar de gemeente beroept zich op wettelijke aanbestedingsregels en handelt niet naar de bezwaren.
Tegelijkertijd loopt het plan voor een nieuwe Meervaart aan de rand van de Sloterplas, waarvoor een zeldzaam stukje natuur gesaneerd zou worden. Volgens bewoners en enquêtes (ruim 70% tegen) gaat dit ten koste van biodiversiteit, waterberging en luchtkwaliteit; de stad heeft volgens De Jong al voldoende culturele podia en een renovatie van het huidige theater zou volstaan. Ook hier lijkt prestige zwaarder te wegen dan leefbaarheid en milieubelangen, terwijl die miljoenen volgens haar beter besteed kunnen worden aan sociale projecten, veiligheid en klimaatmaatregelen.
Het stadsstrand bij de Sloterplas illustreert hetzelfde patroon: bedoeld als recreatieve voorziening, maar voor veel buurtbewoners een bron van overlast—lawaai, rommel en woekerende begroeiing—en ongeschikt zwemwater door blauwalg en E. coli. Daarnaast melden vrouwen structureel onveiligheidsgevoelens in het park rondom de plas. Concrete voorstellen van bewoners, zoals inzet van lokagenten en gerichte handhaving, zouden door burgemeester Femke Halsema zijn afgewimpeld. De burgemeester bezocht de wijk na de moord op de 16‑jarige Humeyra in 2018 en later paste de gemeente grootschalige prikacties zoals verlichting en snoeiwerk toe na de moord op de 17‑jarige Lisa—maatregelen die volgens De Jong het probleem reduceren tot stenen en lampen in plaats van sociale relaties en vertrouwen.
De kern van het betoog is dat de gemeente wel naar burgers luistert, maar zelden naar hen handelt. Daardoor verdwijnt niet alleen natuur en rust, maar ook het vertrouwen tussen bewoners en bestuur. De Jong roept bestuurders op prioriteit te geven aan leefbaarheid, natuurbehoud, gemeenschapszin en daadwerkelijke veiligheid door écht te luisteren naar mensen die dagelijks in de wijk leven en te investeren in sociale en duurzame oplossingen in plaats van prestigeprojecten.