DCBR confronteert bewust met beelden van slachtoffers abortus
In dit artikel:
Dutch Centre For Bio‑Ethica Reform (DCBR) is sinds begin dit jaar actief in Nederland met het expliciete doel een abortusvrij land na te streven. De organisatie, geleid door bestuurslid Hendrik Folmer (34) en coördinator Irmgard Averesch (30), ontstond toen Stichting Abortusinformatie.nl — opgericht in 2011 door Salome van der Wende — werd omgevormd tot de Nederlandse tak van het internationale CBR-netwerk (met afdelingen in onder meer Canada, VS, Nieuw‑Zeeland, Engeland en Zweden).
DCBR onderscheidt zich binnen de Nederlandse prolifebeweging door nadruk op visuele confrontatie: vrijwilligers (ongeveer vijftien) trekken met borden van 1,20 meter waarop sterke beelden van abortusslachtoffers staan naar straatbijeenkomsten. Hun strategie is erop gericht de publieke opinie te veranderen door de realiteit van abortus zichtbaar te maken; volgens hen werkt dat effectiever dan louter het voeren van gesprekken. Ze baseren die bewering op studies uit de VS en Canada, maar geven toe dat er nog te weinig Nederlandse data zijn om hetzelfde wetenschappelijk te onderbouwen.
De organisatie ziet zichzelf aanvullend op bestaande initiatieven zoals Schreeuw om Leven, Kies Leven, NPV – Zorg voor het leven, VBOK, Stirezo en Prolife Europe. Waar veel andere groepen zich vooral richten op politiek lobbywerk en pastorale hulp, wil DCBR de educatieve component versterken en alle volwassen Nederlanders proberen te bereiken met hun beeldmateriaal. In discussie met voorbijgangers zoeken ze vaak eerst naar gedeelde uitgangspunten (zoals mensenrechten) om vervolgens te komen tot hun centrale morele stelling: het opzettelijk beëindigen van ongeboren leven is een ernstige schending.
DCBR voert ook voorlichting in scholen en kerken om “straatgeteste” argumenten te verspreiden, maar kiest bewust om niet direct bij abortusklinieken te opereren; daar vindt ze wakers en hulpverlening in dat moment effectiever. Voor vrouwen met hulpvragen verwijzen ze door naar hulporganisaties zoals Kies Leven. Hoewel veel vrijwilligers christelijk zijn, profileert DCBR zich niet expliciet religieus maar zoekt juist een human‑rights‑basis om een breder publiek aan te spreken; recent nodigde zij bijvoorbeeld FVD‑Kamerlid Gideon van Meijeren uit voor een bijeenkomst in Rijssen.
Kortom: DCBR combineert visuele confrontatie met gespreksvoering en educatie om de publieke moraal rond abortus te beïnvloeden, terwijl ze zich positioneert binnen een internationaal netwerk en samenwerkt met andere prolife‑actoren voor hulpverlening.