Daarom is er een Krantstraat in Veenendaal

In dit artikel:

Het jubileumboek "Verbonden door Veenendaal. Oorlogsslachtoffers samengebracht" brengt het levensverhaal van 244 Tweede Wereldoorlogslachtoffers met een band naar Veenendaal samen. Deze slachtoffers hebben op verschillende manieren een connectie met de stad; zij werden er geboren, woonden er, werkten er, zaten er ondergedoken, werden er geëvacueerd of kwamen er om het leven. Onder hen bevinden zich verzetsstrijders, dwangarbeiders, tieners die omkwamen door munitieongevallen, en ook bijzondere slachtoffers zoals een zigeunermeisje, een Canadese piloot en vijf Italiaanse krijgsgevangenen die slachtoffer werden van een geallieerd bombardement op hun kamp in Veenendaal.

Een opvallend voorbeeld uit het boek is Veronica Vrij-Krant en haar zoontje Harry, die beiden in Auschwitz omkwamen na hun onderduikperiode en arrestatie. Hun verhaal is extra tastbaar gemaakt met een foto van Harry als peuter, iets wat voorheen ontbrak. Het boek is samengesteld door de werkgroep Graven Oorlogsslachtoffers Munnikenhof, die al sinds 2009 actief is en jaarlijks rond 4 mei een gemarkeerde wandelroute langs oorlogsgraven in Veenendaal uitzet, inclusief tekstborden met foto’s en achtergrondinformatie van de slachtoffers.

Het overzichtswerk beperkt zich niet tot mensen die langdurig in Veenendaal verbleven; ook zij die slechts kort woonden of er ooit geboren zijn maar elders leefden, zijn opgenomen. Zo schetst het boek een breed en compleet beeld van de lokale oorlogsgeschiedenis. Het bevat daarnaast aangrijpende citaten uit brieven van omgekomen militairen en verhaalt over schrijnende gebeurtenissen, zoals het tragische lot van de 9-jarige Marietje van Ravenswaaij die werd getroffen door een onverwacht geweerschot in november 1944, vlak voor haar ouderlijk huis.

Met deze uitgebreide, rijk geïllustreerde publicatie geeft de Historische Vereniging Oud Veenendaal niet alleen een monument voor de gevallenen, maar ook een inspiratiebron voor andere gemeenschappen om hun eigen oorlogsgeschiedenis te documenteren en de herinnering aan slachtoffers levend te houden.