D66 droomt van premier Jetten - maar vreest eigen succes: "We zijn ineens een volkspartij!"
In dit artikel:
D66, onder leiding van Rob Jetten, gedraagt zich tijdens de lopende verkiezingen al alsof de macht binnen handbereik is: interne euforie, tweets en talkshowoptredens geven aan dat men openlijk over het premierschap praat. Volgens berichtgeving in De Telegraaf is de stemming binnen de partij triomfantelijk; Jetten spreekt zelf van een “winning mood”, al probeert hij de verwachtingen af en toe te temperen. De partij ziet zich steeds meer als grote machtsfactor in Den Haag, zeker nu peilingen een opmars tonen.
De krant slaat echter een scherpe, afwijzende toon aan: D66 zou niet het brede volk vertegenwoordigen maar eerder een technocratische elite zijn, gefixeerd op klimaatbeleid, Europese samenwerking en culturele kwesties. Historisch refereert het stuk aan Hans van Mierlo’s ambitie voor een “volkspartij”, en stelt dat D66 onder leiding van Sigrid Kaag en nu Rob Jetten die ambitie heeft verruild voor bestuurlijke hoogmoed en morele verhevenheid. Jetten wordt neergezet als jonger en mediavaardiger dan zijn voorgangers, maar in wezen even overtuigd van zijn eigen gelijk.
De kritiek richt zich op beleidspunten die volgens de auteur Nederlanders zouden belasten: sterke klimaatmaatregelen, meer Europese invloed en beleid dat volgens de schrijver ten koste gaat van vrijheid en koopkracht. Ook wordt betoogd dat strategische verschuivingen van kiezers tussen GroenLinks, PvdA en D66 geen fundamentele koersverandering betekenen; of Jetten of Frans Timmermans (genoemd als alternatief), zo luidt de boodschap, de richting blijft naar links en pro-EU. Het artikel maakt expliciet politieke oproepen: lezers worden aangespoord petitities te tekenen tegen Timmermans in het Torentje en tegen wat de schrijver ziet als D66’s elitebestuur.
Kort gezegd: de partij viert vermeend succes en ambieert het Torentje, terwijl de auteur dat succes presenteert als symptoom van een politieke stroming die losstaat van 'gewone' Nederlanders en hun zorgen. De tekst is duidelijk een opiniestuk dat pleit voor waakzaamheid bij kiezers en oproept tot verzet tegen een mogelijke linkse coalitie.