D66 draait bij: belofte van "tien nieuwe steden" blijkt ineens slechts "een metafoor"
In dit artikel:
Nog geen week na de verkiezingswinst van D66 verschuift een groot campagnebelofte naar de sfeer van symboliek. Tijdens de campagne had lijsttrekker Rob Jetten enthousiast aangekondigd dat D66 “tien nieuwe steden” zou bouwen om de woningcrisis aan te pakken; dat werd gepresenteerd met foto’s van Jetten met bouwhelmen en kaarten, en als een concreet, omvangrijk bouwprogramma. Kort na de verkiezingen stelde partijcoryfee Rogier van Boxtel op de NPO dat die uitspraak “een metafoor van tien steden” was — bedoeld om aan te geven dat er vernieuwend gedacht moet worden over volkshuisvesting, niet als letterlijke bouwopdracht.
De krant zet dat om in kritiek: waar kiezers een helder, uitvoerbaar plan verwachtten, blijkt het idee volgens D66 vooral een imagovraagstuk geweest. De auteur wijst erop dat de belofte tijdens de campagne niet als beeldspraak werd gebracht, maar als concreet beleid met locaties en capaciteit, en dat het terugschakelen naar “metafoor” lijkt op een klassieke politieke draai zodra de stemmen geteld zijn. Eerder die dag had Jetten volgens het stuk al gezegd dat wat je in campagnetijd zegt niet bindend is en gesuggereerd dat coalitielogica na de verkiezingen kan afwijken van eerdere uitspraken — ook dat wordt in het artikel gezien als voorbeeld van inconsequentie.
De kernkritiek is dat D66 met een spectaculaire slogan moreel leiderschap en vernieuwingsdrang verkocht, maar na de stembusgang de belofte ontkracht als marketingtaal. Volgens de schrijver ondermijnt die handelswijze het vertrouwen van kiezers: concrete verwachtingen worden weggemoffeld als retoriek, terwijl de onderliggende problemen — stijgende huizenprijzen, beperkte kansen voor starters — onverminderd blijven bestaan. De partij lijkt te kiezen voor beeldvorming boven uitvoerbare stappen, waardoor er in de praktijk geen nieuwe steden en dus geen directe verlichting van de wooncrisis komt.
Als extra context: het daadwerkelijk realiseren van nieuwe woonsteden vereist langdurige planning, grondverwerving, infrastructuur en forse investeringen — iets wat politieke slogans snel kunnen verzwijgen. Het artikel signaleert dat wanneer ambitieuze beloftes tijdens campagnes niet worden uitgewerkt in realistisch beleid, dat leidt tot teleurstelling en wantrouwen bij kiezers. Conclusie van de auteur: D66’s campagnebelofte was meer marketing dan plan, en die ommezwaai bevestigt volgens hem een patroon van woord boven daad.