Conny (68) woont op 27 vierkante meter in Amsterdam-Oost: 'Door die spiegels lijkt het groter'
In dit artikel:
Conny Groot (68) woont al 27 jaar in een klein huisje van 27 m² in een hofje in de Oosterparkbuurt in Amsterdam-Oost. Ze verhuisde vanuit Noord toen ze verliefd werd op de historische buitenkant en de charme van de straat, ondanks dat de woning kleiner was dan haar vorige. De woning maakt deel uit van de Dubbeltjespanden, een van de vroegste sociale wooninitiatieven in Amsterdam (bouw gestart rond 1850 door Klaas Ris) — ooit bedoeld voor arbeidersgezinnen, nu kleine studio’s die nog steeds maatschappelijk betekenisvol worden genoemd.
Ongeveer twaalf jaar geleden werd het huis volledig gerenoveerd door corporatie De Key; sindsdien is ook schimmel verholpen en voelt Conny zich vastbesloten te blijven. Ze optimaliseerde de beperkte ruimte met doordachte keuzes: een hoogwaardige bedbank met een verwisselbaar matras die ’s avonds in drie seconden wordt uitgeklapt; een op maat gemaakte wandkast met lades en vakken; een antieke Chinese kast getransformeerd tot kledingopslag; en meubels op hoge poten om een ruimtelijk effect te creëren. Grote kunstwerken en enkele opvallende meubelstukken (o.a. een werktafel en bureaustoel van Gispen, een Amsterdamse-school fauteuil uit 1920) vervangen veel kleinere gebruiksvoorwerpen, waardoor het geheel luchtiger oogt. Ook hangen meerdere spiegels en zijn de muren wit gehouden; de houten vloer heeft vloerverwarming.
Praktische keuzes weerspiegelen de beperkte vierkante meters: er is geen televisie — Conny kijkt op haar laptop — en in de keuken staan naast de koelkast een wasmachine en inductiekookplaten. Ze had ooit een vaatwasser, maar koos later voor de wasmachine omdat de kosten van de wasserette anders te hoog werden; afwassen doet ze met de hand. Voor opslag gebruikt ze slim de trapkast en ze brengt overtollige spullen naar de kringloop, meestal om af te voeren in plaats van te shoppen.
Het sociale leven speelt zich veel buiten af: de bewoners van het hofje delen bankjes, tafels en groen, doen boodschappen voor elkaar en zorgen voor elkaars planten en huisdieren. Logees kunnen er niet echt verblijven vanwege de beperkte ruimte, maar bij goed weer is er vaak lunchen voor de deur of op het gedeelde plaatsje achter het huis.
Conny uit kritiek op het falende huisvestingsbeleid: door jarenlange verkrapping zijn huizenprijzen extreem gestegen en veel jonge mensen betalen torenhoge huren of belanden in financiële problemen. Zij ziet de Dubbeltjespanden als een voorbeeld dat goed wonen een recht zou moeten zijn, en vindt dat die historische voorbeelden van betaalbare huisvesting weer actueel zijn. Dit portret maakt deel uit van de serie Kleinbehuisd.