Column: het kleine leed(vermaak) van MAX Vakantieman
In dit artikel:
Ik heb Frits Bom meerdere keren geïnterviewd: de iconische Vakantieman uit de jaren ’90 die zeven seizoenen lang de reisbranche op de hak nam. Aanvankelijk vanuit de Hilversumse studio, later letterlijk op de weg—Bom trok met een touringcar langs Spaanse badplaatsen (denk Benidorm) om toeristen te confronteren met misleidende boekingen, van beloofd zeezicht dat uitkeek op een bakstenen muur tot andere gebreken. Een vaste grap was zijn kaart van Europa waarop vakantiegangers soms niet eens Spanje konden aanwijzen.
Bom combineerde een goedmoedige verschijning met de vasthoudendheid van een terriër; reisbedrijven die vooraf vragen wilden toegestuurd krijgen om antwoorden voor te bereiden, kreeg van hem die vragen maar in de live-uitzending stelde hij dan iets heel anders. Het programma trok destijds 1–1,5 miljoen kijkers, maar RTL4 trok eind jaren ’90 de stekker eruit omdat het te veel oudere kijkers zou aantrekken — een beslissing die de columnist onzinnig vindt en kritiek levert op het wegsturen van een koopkrachtig publiek.
Vandaag leeft het concept voort in MAX Vakantieman, gepresenteerd door Sybrand Niessen en Jeanine Janssen, dat dit zomerseizoen moeiteloos ruim een miljoen kijkers per aflevering scoorde. De succesformule: praktische service, herkenbare hoteltests en een mix van verontwaardiging en klein vakantieleed die zorgt voor leedvermaak. Een recente aflevering over een ‘Egyptisch vijfsterrenhotel’ dat een smerige bouwput bleek, illustreert precies dat soort kijkvoer waar de schrijver graag voor gaat zitten. Deze column verscheen eerder in aangepaste vorm in TravMagazine #10.