Charlie Kirk was zelfs naar conservatieve maatstaven behoorlijk radicaal
In dit artikel:
Charlie Kirk, een invloedrijke Amerikaanse conservatieve activist en vertrouweling van Donald Trump, is woensdag op 31-jarige leeftijd vermoord. Kirk stond aan de uiterst rechtse kant van het politieke spectrum en werd bekend door zijn optreden op televisie, universiteitscampussen en conservatieve podia, waar hij jongeren probeerde te mobiliseren voor Trumps agenda.
Zijn retoriek was fel en vaak provocerend. Migratie bestempelde hij herhaaldelijk als een existentiële bedreiging voor de Verenigde Staten en noemde de toestroom van migranten uit Mexico een "invasie", zelfs erger dan de Russische inval in Oekraïne. Hij omarmde de ongefundeerde complottheorie van The Great Replacement en suggereerde dat Joodse gemeenschappen daar een rol in zouden spelen. Kirk steunde hardnekkig Trumps strenge immigratiebeleid.
Op sociaal-cultureel terrein verketterde Kirk het moderne feminisme, stelde dat westerse vrouwen bijzonder ongelukkig zijn en prees een terugkeer naar een traditionele, christelijke gezinsstructuur boven carrièregerichtheid en seksuele vrijheid. Hij was een onverzoenlijke tegenstander van abortus, ook in geval van verkrachting, en pleitte ervoor artsen die abortus uitvoeren te vervolgen. Transgenderzorg wilde hij geheel illegaal maken; hij verzette zich ook tegen lhbtq-onderwijs en het homohuwelijk, met verwijzingen naar bijbelse normen.
Tijdens de coronapandemie verspreidde Kirk herhaaldelijk ongefundeerde claims, zoals lof voor hydroxychloroquine en kritiek op mondkapjes en andere maatregelen. Hij ontkende de wetenschappelijke consensus over klimaatverandering en sloot zich aan bij de Trump-alliantie die de presidentsverkiezingen van 2020 als 'gestolen' bestempelde.
Kirk was ook een vocale voorstander van wapenbezit. Zijn oplossing voor vuurwapengeweld was volgens hem meer mensen met wapens, waarbij hij het jaarlijkse aantal slachtoffers als een aanvaardbaar 'noodzakelijk kwaad' beschouwde om vrijheid te beschermen.
Zijn stijl — overtuigend voor sympathisanten, polariserend en beschuldigend richting minderheden en tegenstanders — maakte hem tot een prominente, maar ook omstreden figuur. Kritieken richtten zich vooral op zijn bijdrage aan desinformatie, haatdragende retoriek en het normaliseren van extremere opvattingen binnen conservatieve kringen.