Caroline van der Plas haalt keihard uit naar Bouwend Nederland: "Ze bouwen helemaal niets meer!"
In dit artikel:
Caroline van der Plas (BBB) ging op X stevig in de aanval tegen Bouwend Nederland nadat voorzitter Arno Visser bij WNL Vandaag kritiek uitte op het BBB-voorstel om stikstofnormen te versoepelen. Visser noemde het plan volgens de uitzending geen duurzame oplossing en een juridisch lapmiddel; Van der Plas reageerde scherp en noemde de brancheorganisatie “NIET Bouwend Nederland”.
De ruzie draait om de aanpak van de stikstofproblematiek en de gevolgen daarvan voor de bouw- en agrarische sector. Volgens het artikel ligt Nederland al jaren vast door strikte stikstofregels — regels waar Brussel in aanzet en Den Haag volgens de schrijver fanatiek uitvoert — waardoor tienduizenden woningen niet gebouwd worden, bedrijven stilvallen en jongeren moeite hebben een huis te vinden. BBB wil de normen realistischer maken zodat er weer gebouwd en geïnvesteerd kan worden; Bouwend Nederland waarschuwt op zijn beurt voor de haalbaarheid en duurzaamheid van die zwakkere regels.
De auteur van het stuk hekelt Bouwend Nederland: de organisatie zou meer de taal van beleidsmakers en activisten spreken dan daadwerkelijk opkomen voor werkenden op de bouwplaats. Arno Visser, oud-VVD’er, wordt neergezet als een vertegenwoordiger van de Haagse bubbel die bestuurstermen gebruikt in plaats van praktische oplossingen. Van der Plas’ aanval krijgt in die visie steun omdat zij volgens de auteur als enige politieke partij open durft te zeggen dat de huidige stikstofregels disproportioneel zijn en de economische werking belemmeren.
Het stuk benadrukt dat BBB niet alles goed doet, maar dat Bouwend Nederland te ver afgedwaald zou zijn van zijn kerntaak: leden verdedigen. Als extra context: de stikstofdiscussie in Nederland speelt al jaren, met juridische uitspraken en Europese regels die plannen en vergunningverlening hebben vertraagd. Voor bouwers en ontwikkelaars staat veel op het spel: werkgelegenheid, woningbouw en financiële continuïteit.
Kortom: het conflict illustreert de spanningen tussen lobbyorganisaties, politieke partijen en de praktijk in sectoren die zwaar geraakt worden door milieu- en vergunningsregels — en het debat over hoe een balans tussen natuur en economische activiteit bereikt moet worden.