Burgemeester Utrecht wil wetgeving tegen protest pal voor abortusklinieken
In dit artikel:
Gemeenten worstelen met kleine maar steeds hardnekkiger anti-abortusgroepen die pal voor klinieken staan, vrouwen aanspreken en proberen hen van een abortus af te brengen. In Utrecht luidt burgemeester Sharon Dijksma de noodklok richting Den Haag: geef lokale overheden wettelijke instrumenten om de vrije toegang tot zorg te beschermen zonder het demonstratierecht onnodig te beperken.
De pro-lifebeweging beroept zich op vrijheid van meningsuiting en trekt vaker naar de rechter. Lopende zaken bij de Raad van State betreffen onder meer Amsterdam, Haarlem en Groningen, en recent kreeg de groep 'Jezus Leeft' in Utrecht gelijk van de hoogste bestuursrechter. Dat betekent dat zij nu vlakbij de kliniek mogen blijven staan met leuzen als "abortus is moord", terwijl de gemeente een bufferzone wilde instellen. Dijksma zegt dat de rechter alleen naar regels rond demonstreren heeft gekeken en dat er nu schurende grondrechten ontstaan: het recht om te demonstreren botst met het recht van vrouwen op vrije toegang tot zorg.
Internationaal bestaan al voorbeelden van wettelijke maatregelen: het Verenigd Koninkrijk legde vorig jaar bufferzones van 150 meter vast en ook Spanje kent zogenoemde veilige zones rond klinieken. Dijksma pleit voor vergelijkbare kaders in Nederland, zodat demonstraties mogelijk blijven "binnen zicht en gehoor" maar op afstand genoeg om vrouwen niet te hinderen.
Persoonlijke ervaringen illustreren de impact. De 19-jarige Hannah Hentenaar, onlangs ongewenst zwanger, beschrijft hoe activisten haar manipulerende opmerkingen maakten en haar een baby-poppetje gaven om schuldgevoel op te wekken; ze legde haar confrontatie vast op camera. Abortusarts Anneke van Soest uit Rotterdam ziet dat sommige vrouwen aanvankelijk weglopen omdat ze in paniek raken, maar vaak later toch een afspraak maken. Zij benadrukt dat klinieken geen abortus uitvoeren als artsen twijfelen aan de wilsvorming, en noemt de zogenoemde hulp van activisten vaak overbodig en ontwrichtend.
Aan de andere kant reageert anti-abortusactiviste Marieke Heuvelman (Kies Leven) dat haar groep steun biedt en gesprekken aangaat; zij ziet elk geval waarin een vrouw besluit anders als reden genoeg om te blijven staan.
Kortom: de discussie spitst zich toe op het vinden van een juridische balans tussen het demonstratierecht en de bescherming van vrouwen die zorg willen halen. Burgemeesters vragen landelijke regels die lokale handhaving vergemakkelijken en duidelijk maken waar demonstratie ophoudt en intimidatie begint.