Burgemeester Eric van Oosterhout (64) en dochter Sjoukje (32) behoren ineens tot dezelfde club. 'Ik laat me niet afschrikken door haat'
In dit artikel:
Burgemeester Eric van Oosterhout (PvdA‑achtergrond) en zijn dochter Sjoukje van Oosterhout (GroenLinks‑lid sinds haar achttiende) zijn door de recentelijke partijfusie plotseling partijgenoten geworden. Sjoukje, 1993 geboren in Veendam, verlaat de advocatenzaal waar ze als teamleider van Milieudefensie de klimaatzaak tegen Shell leidde, om campagne te voeren voor een Kamerzetel (ze staat op plek 10). Haar vader, 1961 geboren en burgemeester van Emmen, houdt publiekelijk afstand van partijpolitiek vanwege zijn ambt, maar is privé een betrokken steunpilaar.
De familie deelt een opvoeding met een praktische moraal — "Maak er wat van", een lied uit Sesamstraat — en een nadruk op doen in plaats van klagen. Dat leidde tot drie dochters die elk hun eigen weg kozen: de oudste is docent Nederlands, de jongste runt een theaterbedrijf, en Sjoukje combineert gedrevenheid met juridische daadkracht. Eric zegt trots te zijn dat zijn dochters passie en talent samenbrengen: “Onze les is altijd geweest: niet zeuren op de stoeprand, hup de weg op en aan de slag.”
Tijdens de campagne is er ruimte voor familieleven: vader en dochter bezochten samen een thuiswedstrijd van FC Emmen en het Piratenfestijn in Klazienaveen. Eric benadrukt dat hij geen partijreclame maakt of voor haar vriendjes gaat lopen; hij weigerde ook een rol als lijstduwer. Sjoukje ontkent dat haar positie louter familie‑favoritisme is en wijst erop dat zij GroenLinks al lang vertegenwoordigt en dat de inhoudelijke verschillen tussen PvdA en GroenLinks eerder in tradities dan in kernstandpunten zitten.
Beide generaties zien een verbinding tussen sociale rechtvaardigheid en klimaatbeleid. Eric, opgegroeid in de Haagse Moerwijk met arbeidersidealenen, herkent in Sjoukjes inzet een doorontwikkeling: klimaat is voor haar onlosmakelijk verbonden met rechtvaardigheid — isolatie van huizen, draagkracht van huishoudens en betaalbare energierekeningen. Sjoukje haalt haar motivatie uit ervaringen met ongelijkheid op een dorpsschool en ziet juridische procedures tegen grootvervuilers als een effectieve route: “Ik heb grootvervuilers juist aangepakt in de rechtszaal.”
Over tactieken verschillen ze: Eric heeft geen affiniteit met radicale acties van Extinction Rebellion en heeft die soms uit de raadzaal laten verwijderen, terwijl Sjoukje veel vrienden heeft binnen XR maar zelf eerder kiest voor juridische strijd dan voor directe acties. Beiden erkennen hun koppigheid en ongeduld; Sjoukje beseft dat ze zal moeten leren omgaan met compromissen in coalitiepolitiek.
Een belangrijk thema is de agressie en seksistische aanvallen richting jonge vrouwelijke politici. Eric spreekt emotioneel over het verwrongen effect daarvan op zijn vadergevoel; Sjoukje neemt het pragmatisch aan — ze volgt trainingen en laat zich niet intimideren. Ze hoopt juist anderen, met name jonge vrouwen, te inspireren om wél de politiek in te gaan ondanks dat negatief klimaat.
Kort profiel: Eric van Oosterhout is voormalig docent en ambtenaar, was burgemeester van Aa en Hunze en Emmen en woont in Weerdinge. Sjoukje studeerde aan de Rijksuniversiteit Groningen, werkte in Londen en Brussel en woonde in Amsterdam met haar geadopteerde Griekse hond Benny voordat ze de landelijke politiek ingaat. Hun gedeelde drijfveer blijft: een leefbare toekomst realiseren en maatschappelijke ongelijkheid aanpakken — met familiebanden die zowel steun als reflectie geven tijdens de politieke stap van dochter naar Den Haag.