Brusselse betweters tikken Nederland op de vingers: 'Jullie begroting ontspoort!'
In dit artikel:
De Europese Commissie heeft Nederland publiekelijk aangesproken omdat de uitgaven te snel opvoeren; Eurocommissaris Valdis Dombrovskis waarschuwde dat, als de trend doorzet, Nederland vóór 2038 in de gevarenzone terechtkan met oplopende staatsschuld en een mogelijk structureel begrotingstekort. De kritiek richt zich met name op grote posten van recente jaren: klimaatprogramma’s, stikstofmaatregelen en de kosten van opvang van asielzoekers, maar de maatregel komt nu terwijl in Den Haag net een nieuwe coalitie gevormd wordt door D66, VVD en CDA.
Het artikel reageert fel op die oproep uit Brussel. Enerzijds wordt erkend dat het Nederlandse huishoudboekje na jaren Rutte–Kaag en het korte kabinet-Schoof er rommelig uitziet en dat er inderdaad miljarden zijn uitgegeven. Anderzijds wordt de Commissie beschuldigd van arrogantie en hypocrisie: de EU zou zelf veel geld verkwisten (zoals het vervoer tussen Brussel en Straatsburg, omvangrijke ambtelijke structuren en projecten met corruptierisico’s in andere lidstaten) en heeft weinig consequentie getoond richting grote overtreders als Frankrijk en Italië.
Politiek binnenlands speelt mee: het rapport valt samen met formatiewerk van D66, VVD en CDA. Volgens de auteur zal D66 het Brussels signaal gebruiken om hogere inkomsten — oftewel belastingen voor burgers — door te drukken, terwijl uitgaven aan zaken die de schrijver belangrijk vindt (asielopvang, klimaatbeleid) ongemoeid blijven. De kritiek luidt dat de pijn te veel bij de burger wordt gelegd in plaats van bij het inkrimpen van overheidsspending.
De kernclaim van het stuk is tweedelig: ja, er moeten bezuinigingen en weer orde op zaken komen in de overheidsfinanciën; nee, die sanering moet uit nationale overtuiging en prioriteiten voortkomen, niet omdat een Europese technocratische instantie dat beveelt. De schrijver pleit voor het schrappen van “linkse hobby’s”, beperkingen op immigratie en terugschakelen van ambitieuze klimaatprogramma’s om zo snel de begroting te herstellen en tegelijk de nationale soevereiniteit te bewaren.