Brand in Iraanse bossen die op werelderfgoedlijst staan
In dit artikel:
In het noorden van Iran woedt al geruime tijd een gevaarlijke bosbrand in de Hyrcaanse bossen, een Unesco-werelderfgoedgebied in de provincie Mazandaran aan de Kaspische Zee. Harde wind, extreme droogte en moeilijk bereikbare brandplekken bemoeilijken de bestrijding; de VN spreekt van "hartverscheurende beelden".
De Hyrcaanse bossen, sinds 2019 op de Unesco-lijst, zijn een van de laatste niet‑tropische regenwouden en tellen volgens Unesco ongeveer 50 miljoen jaar aan ecologische geschiedenis. Het gebied herbergt grote biodiversiteit: rond 180 vogelsoorten en 58 zoogdieren, waaronder de bedreigde Perzische luipaard. Kaveh Madani, directeur van het VN-milieu-instituut, waarschuwt dat Iraniërs daarmee een natuurlijk erfgoed verliezen dat ouder is dan de Perzische beschaving.
Iran zoekt internationale bijstand om te blussen; Turkije stuurt twee blusvliegtuigen en een helikopter met bemanning. Staatsmedia melden dat tot nu toe ongeveer acht hectare bos verloren zijn gegaan. Klimaatwetenschappers wijzen erop dat de huidige, uitzonderlijke droogte zonder door fossiele brandstoffen veroorzaakte klimaatverandering waarschijnlijk niet zo ingrijpend zou zijn geweest. Tegelijk worstelt het land met een brede watercrisis.
De Iraanse regering heeft de situatie tot noodtoestand verklaard en ’s nachts de drinkwatertoevoer naar Teheran afgesloten. President Pezeshkian overweegt, als de droogte aanhoudt, zelfs de evacuatie van de 16 miljoen inwoners van de hoofdstad. Eerder deze maand startte Iran al een poging tot kunstmatige regenopwekking door met vliegtuigen zilverjodide en zout in wolken te verspreiden om neerslag te forceren.
De combinatie van een uniek maar kwetsbaar ecosysteem, klimatologische stressfactoren en logistieke beperkingen bij het blussen maakt de brand extra zorgwekkend voor zowel natuurbehouders als miljoenen inwoners in Noord‑Iran.