BOEKJE GELEZEN in het StamCafé. Dick Schoof, tragische gozer

In dit artikel:

De NRC‑journalisten Petra de Koning en Lamyae Arahouay schetsen in hun recente biografie een beeld van Dick Schoof als een politiek mislukte, maar tegelijk intrigerende figuur. Schoof, partijloos en in 2024 aangetreden als minister‑president (nu demissionair), blijkt volgens de auteurs een combinatie van zelfoverschatting, onzekerheid en volgzaamheid; eigenschappen die hem ongeschikt maakten voor het premierschap.

Het boek beschrijft meerdere concrete momenten die dat beeld ondersteunen: Schoof werd buitengesloten bij Nachtelijke onderhandelingssessies over de Voorjaarsnota en zat eens letterlijk uit te rusten op een bank in de gang; in een ander geval nam hij stelling voor een miljardensteunpakket aan Oekraïne en botste daarmee met coalitiepartijen. Zijn positie als partijloze bestuurder, gesteund vooral door ambtenaren, blijkt een belangrijke verklaring voor zijn kwetsbaarheid in de politiek.

De schrijvers plaatsen Schoof in een breder politiek tafereel waarin Mark Rutte‑achtige machtsverhoudingen en de harde omgang van lijsttrekkers als Wilders, Yesilgöz, Van der Plas en Omtzigt hem keer op keer in een zwakke rol drukken. De biografie vergelijkt zijn lot met alledaagse types en sportanekdotes om zijn gebrek aan politieke weerbaarheid te illustreren.

Tegelijk levert het boek kritiek op zichzelf: ongeveer de helft gaat over Schoofs privéleven — jeugd, relaties en eenzaamheid — met soms sensationele details die de recensent irrelevant en voyeuristisch noemt. Daardoor ontstaat de vraag in hoeverre de focus op persoonlijke affaires meer zegt over de journalisten en de markt dan over de politieke kern van Schoofs falen. Conclusie: de auteurstekst portretteert Schoof als een tragische, ambitieus‑onzekere leider voor wie zowel persoonlijke blindheid als institutionele omstandigheden hebben geleid tot een kort en onbevredigend premierschap.