Blog | Uiteindelijk zou ik deze schaamte nog weg willen werken

In dit artikel:

Tijdens een autorit in Amsterdam kwam de auteur in een situatie waarin hij zich schaamde voor zijn boosheid en andere menselijke emoties. Terwijl hij op het stoplicht wachtte, raakte hij afgeleid door zijn telefoon, wat de aandacht van een taxichauffeur trok die hem terecht wees. Dit leidde tot een kortstondige confrontatie, waarbij de auteur zich later ongemakkelijk voelde over zijn reacties en de angst om beoordeeld te worden door de chauffeur. Hij reflecteert op de druk die deze schaamte met zich meebrengt en de neiging om te denken door de ogen van anderen, wat leidt tot zelfveroordeling en beperkt gedrag.

De auteur beschrijft ook een ander moment waarin hij viel terwijl hij een trap opging, gevolgd door dezelfde schaamte over het feit dat anderen zijn val hadden gezien. Hij vraagt zich af waarom mensen zich schamen voor normale menselijke ervaringen zoals boosheid of vallen. De tekst onderstreept het belang van zelfacceptatie en het loslaten van zelfkritiek, met een boodschap dat het tonen van emoties niet iets is om je voor te schamen. De schrijver hoopt dat zijn schaamte zal afnemen, omdat hij beseft dat er binnen hem ook een volwassen deel is dat vrij is van schuld en schaamte.